"Sandali!!!!!!!!!!", sigaw ni Ayelah habang hila-hila siya ni Jhintz.
"Oh, Bakit??", tanong ni Jhintz.
"Aba! madadapa na ako eh, dahan dahan naman, Saan mo ba ako dadalhin?", tanong ni Ayelah.
"Easy ka lang, malapit na tayo", sabi ni Jhintz habang hawak parin ang kamay ni Ayelah.
( O_O ) <------- face ni Ayelah ..
"Nandito na tayo, oh bakit ganyan ang mukha mo?", sambit ni Jhintz.
"Eh paano kasi mamahalin tong restaurant, ano bang gagawin natin dito?", sambit ni Ayelah.
"Syempre kakain tayo, gutom na ako eh. haha!", sabi ni Jhintz.
"Loko ka din no, may pahila-hila ka pa jan na nalalaman. Pwede mo naman akong yayain, kaso mahal dito wala akong pangbayad", sambit ni Ayelah.
"At sino naman may sabi sayo na kailangan mo magbayad", sabi ni Jhintz.
"At bakit? libre ba ang pagkain dito?", sambit ni Ayelah na may halong pagtataka.
"Ha!ha!ha!", tawan ng tawa si Jhintz.
"Hoy! bakit mo ako pinagtatawanan? Nakakahiya sa mga tao dito", sambit ni Ayelah.
"Eh paano kasi sa amin etong restaurant na ito, kaya libre ang kain natin dito", sambit ni Jhintz.
( OMG! (O_O) nanlaki ang mata ni Ayelah )
"Montereal ka nga pala, Isa sa mga pinakaprestiheyosog pamilya sa bansa", sambit ni Ayelah.
"Oo, pasensya kana ha hindi ko sinabi kaagad", sambit ni Jhintz.
(Pagkakain Nila Inihatid na ni Jhintz si Ayelah sa Bahay nito)
(Sa bahay ni Ayelah)
OMG!!!!!!!!, may sumigaw bigla..................
=======================================================<3====================
(Sino kaya ang sumigaw na iyon abangan sa susunod na chapter)
> pwede po kayong magcomment at vote sa story ko .. i love to hear anything from my dear readers .. thank you sa suporta ..
