Hayatın tonlarca yalanlardan ibaret olduğunu biliyormuydunuz.Yada yalnızlık.Açıkçası ben her saniyesinde biliyordum.Mutluluğun hiç bir zerresini tadamadım.Taki onunla tanışana kadar.
Şimdi bana sorun mutlumuyum diye...
Açıkçası bende bilmiyorum mutlumuyum.Hiç bir duygu hissetmiyorum.Hayatım yalnızlık ve ihanetle geçti.Hatta daha fazla geçti.Çok sayıda düşmanım var.Tekrar sorun bana iyi miyim diye.Neden beni anlamadıklarını sorun.Evet, ben kötüyüm.Neden mi kötüyüm?
Çünkü ben buyum.
Evet, ben buyum!
Her dakikasında ağlayan her saniyesinde ağlayan, insanların kalbini kıran o kızım.İçimdeki o kız çocuğu ölmese bile ben buyum.
Size bir soru sormak istiyorum.
Neden ben mutlu olamıyorum?
Yada şunu sorim... Ben neden hep bir çöplükte yaşıyorum...?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-Bir Çöp Kırıntısı-
JugendliteraturHer gün kendime bakıyorum.Yalnızlığıma, var oluşuma... Hiç bir zaman mutlu olamicağımı biliyorum, ve bu yüzden bu satırlara yazıyorum.Yorgunum, üzerimde çok yük var.Bunu buraya yazıyorum çünkü artık ben bir hiçim.Ve sizde benim bu hiçsizlik bir şek...