Ben de digerleri gibi uyudum ne kadar korksamda yanımda onurun uyuması bütün korkularımı götürmüstü..günesin yüzüme gelmesi ile uyandın hepsi benden önce uyanmıs birseyler mırıldanıyorlardı hemen kafamı onura çevirdim ama bu sefer onurun gözlerindeki ışık sönmüştü neler oluyor böyle?! Sinem hemen yanıma gelip "Kanka dün gece en son sen uyudun ebrarın sesini duydun mu veya başka birsey?" "H-hayırda Neden ki?" Kayra bagırıp "Neden biliyormusun nedense ebrar kayıp! Senin bu olayla bi alakan var mı Nehir?!!" Onur kayraya bakıp "O sesini alçalt kız görmedim duymadım diyor neyini anlamıyorsun!!" "Pardon sen kimsin bana bagırıyorsun ayagını denk al paşam" Bi anda gerginlik basmıştı ortamı o an duygu bagırıp "Konumuz gerçekten bu mu arkadaşlar! Ebrar kayıp ve bu ıssız yerde tıkandık kaldık acaba hemen yola mı cıksak yoksa bu gidişle anca rüyamızda vararız kampa!" Herkes susmuştu Yagız ise üzülüp "Hepsi benim suçum sizi buraya ben getirdim bana kızmakla haklısınız hepinizden teker teker bizzat özür dilerim" Kayranın papatya çayıyla geçmicek siniri yine hopladı "Özür dilemekle olmuyor öyle seyler eger biri feda olucaksa o da sensin sen getirdin zaten buraya" Yagız kayranın bu konuşması hakkında bisey diyemedi susup anca kafasını asagıya eydi o sırada azra yagızı motive etmek için yanına gelil diger agacın kenarında oturup konuştular ne konuştuklarını az çok tahmin edebiliyordum azra yagıza asıktı ama yagız asık mı iste onu bilmiyoruz azra ne kadar vazgeçmeye çalışsa ya da unutmaya her zaman yagızı gördügünde yeniden asık oluyordu ama sanırım yagızın hoslandıgı baska bi kız vardı tabiki bilip bilmeden konuşmayayım şimdi azrayıda az cok anlıyabiliyordum her neyse ben döneyim haşmetlime yani onuraaa of of beni kayraya karşı koruması peki saolsun:) Çantaları toplayıp yol almıştık Gruptan bi kisinin kayıbı bizi endişelendirmişti hemen çadıra varmalıydık bu yerde öylece kalamazdık.. nereye mi gidicektik işte o tam kesin degildi içimden umarım kamptan çok uzaklaşmamışızdır ya dedim ve onurda "Umarım:/" dedi lan ben bunu içimden söylemedim mi? ulan hayatt "Hı evet evet umarım" bi süre sonra yoruldum kalbimin agırdıgını hissettim kalbim agırınca pek düzgün konuşamıyorum sadece hızlı hızlı nefesler alıyorum bunu ilk fark eden onur oldu bagırıp "Arkadaşlar durun! Nehir iyi misin?" Hayır o kadar panige gerek yok bi an kalbimin durdugunu hissettim evet suan panik yapabiliriz "Hayır..." "Tamam bana yaslan simdi" Yaslan mı tövbe kucagına alcak sanki beni lan gerçekten kucagına aldı onurcugum bak kalbimin agırısında degil ama senin bu yakışıklılıgından ölcem ben onur beni bi kayanın üzerine oturttu bundan sonra benimle sinem ilgilendi nabzımı ölçüttü çantasından kolanya çıkardı felan filan işte yani onur bana dönüp "Simdi iyi misin?" diye sordu "Evet iyiyim teşekkür ederim onur" gülümsedi ve gülümseyince o gamzeleri belirgilendi onurun gamzesimi varmıs? diye bi kendime sordum onuru boşverde ya da boşverme onu başka bi yere koyalım he Ebrar kayıp ve biz yolumuzu bulamıyoruz bu baya bi sorun baya bi yürüdükten sonra bi uzun çubuk gördüm bu kamp tarafındaki o çubuk hemen oraya dogru koşmaya başladık ama öyle bi koşma degil bi de ne görelim? Kamp çadırları yok otobüs yok ve en önemlisi kimse yok!! Emir korkup "Bizi bırakıp mı gittiler?" Duygu ise kafası karmaşık sekilde "Kampın bitmesine 1 hafta vardı ve bizim olmadıgımız fark etmiş olmalılar?" Üzerimizde teknoloji alet yoktu hepsini almışlardı bizden zaten bu alandada cekmezdi telefon olaylar daha cok karmasıklasıyordu zaman ise çok çabuk geciyordu nedense bi an siren sesi duyduk herkes bagırmaya başladı neler oluyor böyle? Siren sesi 1 dk çalıp geri sustu siren sesi çubuk gibi görünen şeyden geldi bizim erkekler hemen çubugun kapısını acmaya calıstılar ama nafile kapı sonsuzluga kilitlenmisti sanki erkekler pes edip geri geldi hava kapkaranlıktı ne ara gece oldu bu sefer bırak yanımda onur uyumasını yanımda annem uyusada içim rahat uyumam nerden bilicezki bugün yasadıgımız yarın ise ölmicegimizi ne malum ki? Bi anda birinin hıçkırık sesi geldi ödüm koptu megersem duygu aglıyormus kız yüregime indiriyodun he herkes korkmuştu zaten ama duygu bize göre daha çok korkmuştu hepimizden özür dileyip geri bize döndü ben ise söyledim "Çadırlar yok ve hava çok soguk burda ne yapıcaz böyle?" Emir biraz uzagımızdaki taşları ve ortasındaki külü gösterdi "Bakın birileri burdaymış ve ateş yakmışlar" Emir cebinden çakmagı cıkarıp yeniden yaktı en azından bu sefer az üşüyorduk ve evet ben kısa kolluyum onur üzerindeki hırkayı bana verdi mutlu olmuştum ben ise söylendim "Arkadaşlar Bence herkes sırayla nöbet tutsun mesela 2 saat ben 2 saat başka biri gibi" hepimiz onayladı ve ilk ben nöbet tutcaktım ama ben o an örnek vermiştim.. canım sıkılıyordu oysaki daha yeni basladı nöbet yanıma onur oturdu bana bakıp "Nehir sana söyledim mi hiç bilmiyorum ama çok güzelsin" Kafayı yeme nehir ve düzgün bi cevap ver "Sizde öylesiniz beyefendi" ilk kez gülmeyip "Teşekkür ederim hanımedendi" dedi sonra baya bi konuştuk oturmuş atesi izliyorduk en son bana süremin doldugunu ve benim artık uyumam gerektigini söyledi ben ise uyku sersemi olunca sanki narkoz etkisimdeymişim gibi oluyorum agzıma ne gelirse söylüyorum umarım onura kötü bisey söylemedim umarım lütfen:/
Diger bölüm tanıtım;
Herkes ne yapacagını bilmiyordu hepimizin eli kolu baglıydı sanki bu durum hakkında ne yapabiliriz ki 2 kişinin de aramızdan ayrılması bizi aşırı derecede mutsuz etti ve bu kişinin en sevdigim kişilerden biri olması beni ayrı mutsuz etti...
Soru:Sizce fehti hoca bizim ekibi bırakıp neden gitti oysaki kampın bitmesine daha 7 gün vardı?
Arkadaşlar ben yeni bölümü pazar günü atıcaktım ama bunu pazartesi gecenin 01:40 yazdım hemen yazdıgım için hiç yazım kurallarına dikkat etmedim dogrusu edemedim bunun için gerçekten üzgünüm..
sizi seviyorum<33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş Böcekleri
Ação"Okul gezisine giden 9 ögrenci kendilerini amansız bir macerada bulurlar her gün bir kisinin kayıp oldugu bu gezide gruptaki bu azalma kötü sonuclara yol acar bazıları aşkına yenik düşer bazıları ise dostuklarına.. bakalım kimler kurtulacak?"
