ODAM'DA

30 3 1
                                    

Bir anda kapıyla arasına almıştı biri beni ağzımı açıp bağıracağım zaman elini ağzıma bastırdığı için bağıramamıştım ve odada Lucy yoktu yakışıklı çocuk konuşmaya başlamıştı

"Seni görmek çok güzel Seungmin"

'Ne diyorsun' der gibi baktığımda tekrar konuştu

"Elimi çekeceğim ama bağırmayacaksın tamam mı?"

Tabiki de bağıracaktım annemin ve babamın beni bu adamdan kurtarması gerekiyordu adam oldukça yakışıklı aslında neyse ne diyorum ben sorusuna karşılık kafamı aşağı yukarı salladım

Elini ağzımdan çektikten hemen sonra ağzımı açıp bağırıcaktım ama sadece bir harf çıktı ağzımdan

"A-"

Daha sözümü bitiremeden dudaklarını susmam için dudaklarıma bastırdığında şok olmuştum yani ben susmam için sanıyordum ama beni öpmeye devam ediyordu dudaklarımı ısırıyordu onu yavaşça ittiğimde konuşamayacak hale gelmiştim dudaklarımdan sesli ve ıslak bir şekilde ayrılmıştı

"Bunun olmasını istemiyorsan bağırmamalısın Seungmin"

Tek kelime dahi edememiştim tekrar konuşmaya başlayacağı zaman kendime gelip elimin tersiyle dudağımı silmiştim

"Hadi ama üzgünüm tanışmamızın böyle olmasını istememiştim"

"Neden beni öptün öpmek yerine ağzımı kapatabilirdin hem sen beni nerden tanıyorsun? Neden buraya geldin? Hatta buraya nasıl girdin!"

"Hangisini söyleyeyim ilk olarak buraya gelme sebebim sensin ve camdan girdim"

"Buraya gelme sebebin nasıl ben oluyorum acaba"

"Kokun, kokun yüzünden fazlasıyla güzel kokuyorsun"

"Beni nerden tanıyorsun?"

"Seni yıllardır tanıyorum ama 2 haftadır oldukça aklıma geliyorsun ben senin hep yanındaydım o görüğün siyah şeyler bendim"

"NE-"

Susmam için ellerini dudaklarımın üstüne koyduğunda gözlerini biraz açıp kısık sesle

"Sessiz ol annen geliyor"

Bu adam ne diyor böyle hala onunla kapı arasında olmaktan rahatsız değildim ama fazla yakın duruyordu istemsizce merak ediyordum adını annemin sesini duyduğumda korkmuştum annem beni tanımadığım birisiyle bu kadar yakın görse bana kızar o kişiyi de öldürürdü

"Seungmin bir şey mi oldu? Seungmin?"

Elini ağzımdan çekince hemen konuştum

"İyiyim anne bir şey yok örümcek gördüm ama öldürdüm sorun yok Lucy'le oynuyorum birazdan inerim aşağıya"

Hızlı hızlı konuştuğumda annemin anlaması için dualar ediyordum kurtarsa bi annem kurtarabilirdi beni bu durumdan

"Tamam biz babanla gezmeye gidiyoruz gelicekmisin?"

Önümdeki çocuk kaşlarını kaldırıp sessizde "hayır" dediğinde annem benim dediğimi sanmıştı annem "tamam biz gece geliriz" dediğinde konuşmak için ağzımı araladığımda dudağıma yapışmıştı boyu uzun olduğu için eğilmek zorunda kalıyordu omzundan ittiğimde hiç kıpırdamamıştı öpmeye devam ediyordu annem ve babamın gittiğini dış kapının kapanma sesini duyduğumda anlamıştım

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 14, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Seni İstiyorum|ChanMin|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin