01-Başlangıç

86 39 32
                                    

Sabah oğullarımın beni uyandırmasıyla uyandım.
Ahhh uyanmaktan nefret ediyorum.Hemen saate baktım saat 7 idi.7 30 da kahvaltı saati vardı bende hemen lavaboya gittim elimi yüzümü yıkayıp hemen kuruladım ve lavabodan çıktım,üstümü değiştirdim ve oğullarıma yemeklerini verip aşağı indim. Canım biraz dışarı çıkmak istedi .Bende aşağı indim ve o anda cehennem zebanisi olan(!)
bay Lorenzo yu gördüm hayır yani sen kapı bekçisi misin be abi neyse dedim ve kapıya yöneldim

L: Nereye gidiyorsun

Marceline: Biraz cehennem havası alıyım dedim gelmek istermisiniz?

L:Boş konuşma seni küçük yılan.

Bende hemen kapıyı açıp dışarı çıktım en sevdiğim ağacın altına oturdum. Bu ağacın bir lakabı vardı nefret ağacı çünkü ben bu ağacın altına oturduğum da ağaç birden kurudu ve simsiyah oldu herkes beni suçladı ve bu ağaca nefret ağacı lakabını verdiler. O gün çok üzüldüm ağladım ama artık alıştım. Biraz gözlerimi kapadım ve kahvaltı zili çaldı ne ara buçuk oldu saat diye düşünürken hemen içeri girdim ve odama doğru yol aldım ben giderken herkes aşağı iniyordu hemen odamın kapısını kilitledim çünkü kurtlarim Amore ve Odio dışarı çıkıp yanıma gelirlerdi.

Hemen aşağı indim ve bir köşeye oturdum genellikle benim ile pek oturmazlardı bunun sebebi ise odio ve amore. İnsanlar kurtlarımı onların üstüne salıp öldürmek istediğimi sanıyorlar ama öyle bir niyetim yok ve asla olmadı. Onları yanıma birilerini öldürmek için değil beni korumaları için aldım.
Ve onlar kimseye zarar vermezler,sadece ben emir verdiğim zaman atak yaparlar.

Yemeğimi bitirdim ve tabağı çöpe attım.

O sırada içeri Mia ve Mina girdi .

Mia ve mina yanıma geldiler ve sınıfa doğru yola çıktık. ilk dersimiz profesör Bay dino yaydı (karanlık büyü profesörü)

30 dakika sonra

Ders bitmiş ve bende Mia ile minayla dışarı çıktım o sırada aklıma Amore ve Odio geldi

Marceline: Kızlar ben odio ve amore yi alıp geleyim

Mina:Pekii bekliyoruz

Yanlarından ayrılıp yukarı odama çıktım ve kurtlarımı serbest bıraktım hemen aşağı indik zaten beni takip ederler o sırada müdürümüz bay marcello beni çağırdı.

Yönümü değiştirdim ve yukarı doğru müdürün odasına çıktım.

Kapıyı çaldım ve içeriden gel komutunu alınca içeri girdim

Marceline:Bay marcello beni çağırdınız

M:evet celly kurtlarinla ilgili görüyorum ki onlarda yanında.Şimdi konumuza geçelim,onlar artık büyüdüler. Bizde öğretmenler olarak toplandık ve okulda durmalarının artık tehlikeli olabileceğini düşündük. Ve ek olarak öğrencilere saldirabilirler.

Marceline:Bay marcello yanlış düşünüyorsunuz odio ve amore kimseye saldirmaz, onlar öyle kurtlar değiller sadece beni koruyorlar ve ben komut vermeden kimseye birşey yapamazlar.

İçime bir korku düştü ya onları gonderirseler.Ben onlarsiz yaşayamam

C:biliyorum ama bizim kararımız onları...

ENDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin