Ölümün Ardındaki Deva

YENİ HAYAT

Küçük Deva, annesi Kumsal, babası Ege
ve bir yaşındaki kardeşi Çınar ile kahvaltı yaptıktan sonra her zaman yaptığı gibi salıncağına koştu. Tabi yanında küçük kardeşi Çınar'da vardı. Beraber salıncakta sallanmaya başladılar. Anneleri Kumsal :
- Devacığım, Çınar'ı getirir misin ?
-Getiriyorum anneciğim !
Babaları Ege :
- Bırak oyvnasınlar kraliçem.
Deva :
- Babacığım, bende senin prensesinim dimi ?
- Hayır sen benim ilk aşkımsın.
Çınar :
- Den den !
- Sende benim küçük prensimsin.

Deva Çınar'ın elinden tutup, paytak adımlarla annesinin olduğu odaya doğru ilelemeye başladı. Tam o sırada büyük bir toz dumanı bütün bahçeyi sarmaya başladı. Deva, ne olduğunu anlamadan Çınar'ı kucağın alarak toz dumanından kaçmaya başladı. Toz dumanı yavaş yavaş her yeri sarmaya başladı. Deva bahçenin sonuna gelmiş ter dökerken Çınar'ın ağlamay sesleri yükseldi. Deva, kardeşinin korkusunu önlemek için gülümseye çalışarak :
- Korkma ablacığım, ben burdayım. Hem hiçbirşey olmadı.
- Abba, ayne neyde.
- Anne, işe gitti baba da.

Birkaç dakika sonra siren sesleri yükseldikçe Deva, Çınar'a daha çok sarıldı.

(Arkada enkaz veya Afad arabalarının olduğunu düşünün)

Afad'ta çalışan Kemal bey geldi ve çocukları gördü. Kemal bey :
- Çocuklar, iyi misiniz ?
Deva, titrek sesiyle konuştu :
- Amca, annem ve babam, Deva cümlesini tamamlayamadı.
Kemal bey o sırada herşeyi anladı. Kemal bey :
- Ver kızım kardeşini, sizi arabaya götüreceğim.
Çınar, ablasından ayrılacağını anladı ve ablasının boynuna daha da sıkıca sarıldı. Deva :
- Ben kardeşimi taşırım amca.
Deva ve Çınar, Kemal bey ile arabaya biner ve karakola giderler. Karakola geldiklerinde bir kadın onları karşılar. Kadın :
- Merhaba çocuklar, ben Sena aç mısınız ?
Deva :
- Yok, sadece susadık. Dimi Çınar ?
- Avet avet. Sena hanım :
- Gelin bakalım.
Sena hanım çocuklara meyve suyu, sade poğaça ve su aldı. Karakolun bir bankına çocukları oturttu. Sena hanım :
- Hadi çocuklar, yiyin. Sonra sizinle birşeyler konuşacağım. Şimdiden afiyet olsun, canlarım. Deva :
- Teşekkürler Sena abla. Çınar:
- Tesekurlar.
Deva ve Çınar yemekleri yemeğe başlarlar. Yemekler bitince Deva :
- Bitti Sena abla. Artık konuşabiliriz istersen. Sena hanım :
- Adlarınız ve yaşınız kaç ?
- Ben Deva Demirhan, yaşım 5. Kardeşimin adı Çınar Demirhan, yaşı 1.
- Teşekkürler çocuklar, beni takip edin.
Sena, Deva'nin Çınar'ı taşımakta zorluk çektiğini anladı. Sena :
- İstersen kardeşini bana verebilirsin, tatlım.
Çınar, Sena'ya gülümseyerek baktı ve kollarını Sena'ya doğru uzattı. Sena, Çınar'ı kucağına aldı ve sorgu odasına götürdü. Sena :
- Çocuklar, beni bir dakika burada bekleyin.
Sena, komiser Mahir'in yanına gitti. Deva'yı sorguya çekmesini istedi. Sena, Deva'nın yanına geldi.
- Canım, Mahir abinle birşeyler konuş. Ben Çınar'a bakarım.
Deva, "Tamam" anlamında başını salladı. Deva Çınar'a :
- Ablacığım, sen Sen ablanın yanında dur, ben geliceğim.
- Damam.
Mahir'le Deva sorgu odasına girerler. Otururlar. Mahir :
- Merhaba küçük hanım, ben Mahir sende Deva olmalısın. Olay nasıl gerçekleşti ?
- Ben kardeşimle salıncakta otururken, evimiz yere düştü. Sonra bir abi bizi buraya getirdi. En sonunda da Sena abla bizi buraya getirdi, yemek yedirdi.
- Tamam, teşekkürler canım. Senin soyadın neydi ?
- Demirhan.
- Teyzenin ismi Yasemin Duymaz yani Yasemin Demirhan mı ?
- Evet, dayımda var. İsim Özgür Demirhan yaşı 28.
- Peki canım. Teyzen eviniz yere düştüğünde sizi merak etmiş. O yüzden artık teyzen,üç kuzenin,enişten ve dayınla yaşayacaksın.
- Peki.
Sorgu odasından çıkarlar. Deva bu haberi kardeşiyle paylaşır. Sena'nın arabasına binerler. Sena, onları teyzelerine götürecektir. Yarım saatlik araba yolculuğunun sonunda teyzeleri Yasemin'in evine gelirler. Sena hanım, kapıyı çalar. Kapı açılır ve karşılarında dayıları Özgür'ü görürler. Özgür Sena'yı
süzer. Özgür'ün elindeki meyve tabağı yere düşer. Özgür :
- Özür dilerim, bir yerinize bir şe-
O sırada sözünü kesen ablası Sena'ya bakıyordur. Yasemin :
- Neden geldiniz, diye soru sordu ve ardından gözünü devirdi. Sena :
- Yeğenlerinizi getirdim. Özgür :
- Bir çay içer misiniz ? Yasemin :
- Ne çayı Özgür ! Hanımefendinin işi vardır ! Sena :
- Şey, evet evet işim var. Özgür :
- O zaman size Özgür Kafe'den bir kahve borcum var.