Odamda müzik dinlerken biri geldi ve kulaklığımı çıkardı
"Ne var, abla?"
Momo benden 5-10 dakika kadar önce doğduğu için ona abla demek zorundaymışım falan filan olduğu için ona abla diyordum
"Annem ve babam bizi çağırıyor"
Annem ve babam beni kolay kolay çağırmazlardı, çünkü benden ümidi kesmişlerdi
"Huh-?"
"Hadi sorgulayacağına aşağı in" dedi ve odamdan çıktı, ikimizin odası ayrıydı.
Oflaya puflaya odamdan çıktım
Herkes oturma odasında toplanmış beni bekliyordu
Ablamdan geç indiğim için ters ters bakışlar yedim ama umursamadım
"Evet, anne baba?"
"Kızım seni ablanla UA'ya göndermeyi düşünüyoruz"
"BEN KAHRAMAN FALAN OLMAK İSTEMİYORUM"
Onları seviyordum ama benim hayatımı kontrol edemezlerdi ve ben UA'yı istemiyordum
"Hem UA Lisesi'nin sınavları çoktan bitti"
"Tavsiye öğrencileri sınavına gireceksiniz"
İSTEMİYORDUM, BENİM HAYALİM DİLCİ OLMAKTI
"Anne baba... Sizi üzmek istemem ama ben gerçekten kahraman olmak istemiyorum"
"Ablanla beraber orada olmak senin içinde güzel olmaz mı?"
"Ben o sınavı kazanamam ki"
"Sınavdan önce güçlü bir Quirk bulup (ç)alarsın"
"Ben ne kadar hayır desemde gireceğim değil mi? Bana bir konuda söz verirseniz girerim"
"Neymiş?"
"Beni dil kurslarına göndereceksiniz tatillerde."
"Tamam"
~~~
Akşam bir bölüm daha atmayı denerim,
Şimdilik byeee
