THE KING OF MAFIA

25

Καθώς προχωρούσα προς την σκηνή μου ενιωσα καπιον από πίσω μου

Γυρνάω και βλέπω τον Αχιλλέα

Εγώ: αχ ρε Αχιλλέα με τρόμαξες

Αχιλλέας: μέχρι τώρα εκεί ήσουν;

Εγώ: ναι αλλά μην ανησυχείς δεν πρόκειται να ξανά πάω

Αχιλλέας: μπα πως και έτσι;

Εγώ: είχες δίκιο

Αχιλλέας: σε πιο πράγμα;

Εγώ: με ήθελε

Αχιλλέας: αλίμονο και πως το κατάλαβες τι έκανε; Σε φίλησε;

Εγώ: όχι όχι δεν έφτασε σε αυτό το σημείο

Αχιλλέας: ααα και τότε πως το κατάλαβες

Εγώ: απλά μου την έπεσε

Αχιλλέας: α το καθίκι

Λέει και γυρνάει προς το μέρος της σκηνής του Ορέστη που ήταν καμιά 15αρια μέτρα μακριά

Και προχωράει προς το μέρος του

Εγώ: όχι όχι Αχιλλέα ας τον σε παρακαλω δεν υπάρχει λόγος

Αχιλλέας: Αντωνία σου έχω πει πως δεν θέλω να σε αγγίξει κανείς πόσο μάλλον αυτός

Εγώ: γιατί όμως;

Αχιλλέας: γιατιι

Λέει και σταματάει απότομα με πιάνει από την μέση και με κολλάει πάνω του

Αχιλλέας: αυτό έπρεπε να το κάνω από την πρώτη στιγμή

Λέει και με φιλάει

Αχ επιτέλους

Με φίλησε τόσο τρυφερά

Αχ τι καλός που είναι

Φιλιομασταν για λίγη ώρα και μετά πήγαμε ο κάθε ένας στη σκηνή του

Ήθελα να κοιμηθώ μαζί του αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ δύσκολο να συμβεί καθώς ο Αλέξης και τα κορίτσια είχαν κοιμηθεί είδη σε ξεχωριστές σκηνές

Θα τα πούμε αύριο πάλι

Την επόμενη μέρα

Ξύπνησα στις 8:15 δεν μπορούσα να κοιμηθώ άλλο

Ήθελα να τον δω

Ανοίγω την σκηνή και βγαίνω έξω

Αχ νάτος καθετε λίγα μέτρα μακριά

Πιάνω τα μαλλια μου μια ψηλή κοτσίδα έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου για να φύγουν οι τσιμπλες και μετά τον πλησίασα

Αχιλλέας: καλημέρα

Εγώ: καλημέρα

Λέω και μου δίνει ένα φιλί

Εγώ: πως και τόσο πρωινός;

Αχιλλέας: δεν μπορούσα να κοιμηθώ σκευτομουν πως στο μέρος που είμαστε μπορούν να μας επιτέλους από δύο πλευρές

Εγώ: και τότε γιατί δεν πάμε κάπου αλλού

Αχιλλέας: ο Leonardo θα έχει είδη σκεφτεί ότι ανεβήκαμε στο βουνό και αν μετακινηθούμε θα έχει περισσότερες πιθανότητες να μας δει

Εγώ: και τι θα κάνουμε τότε;

Αχιλλέας: δεν έχουμε και πολλές επιλογές

Ξαφνικά βλέπουμε τον Ορέστη να μας πλησιάζει βιαστικά

Ορέστης: μας βρήκαν

Λέει και εγώ έμεινα κόκαλο

Αχιλλέας: πόσο κοντά μας είναι;

Ορέστης: λιγότερο από 50 μέτρα από την σκηνή μου

Αχιλλέας: δεν έχουμε χρόνο

Εγώ: πόσοι είναι;

Ορέστης: πάνω από 10

Αχιλλέας: πάμε στις σκηνές μας γρήγορα

Λέμε και μπαίνει ο κάθε ένας στη σκηνή του και ο Ορέστης στη δική μου

Εγώ ξυπνάω τα κορίτσια και αμέσως βγάζουμε τα όπλα μας έξω

Το ίδιο κάνει και ο Ορέστης

Εγώ βλέπω τον δρόμο από ένα μικρό παραθυράκι που έχει η σκηνή

Εγώ: τους βλέπω είναι κοντά

Ο Αχιλλέας ακούγετε από δίπλα

Αχιλλέας: είναι σε λιγότερο από 20 μέτρα ,λοιπόν οπλιστε και ρίξτε από το παράθυρο

Λέει και εγώ και ο Ορέστης ξεκινήσαμε να ρίχνουμε

Σκοτώσαμε δύο και ι Αχιλλέας με τον Αλέξη άλλους 3

Είχαν μείνει 7

Συνεχίσαμε να ρίχνουμε από απόσταση και μείνανε μόνο 4

Όμως ήρθαν κοντά στην σκηνή μας τώρα δεν ξέρουμε που είναι δεν τους βλέπουμε

Ορέστης: θα μπουν μέσα

Εγώ: τι;

Λέω αλλά κάποιος άνοιξε απότομα την πόρτα και πυροβόλησε

Και αμέσως ο Ορέστης μπήκε μπροστά μου

Του έριξε η Άννα και τον σκότωσε

Εγώ: που πήγε η σφαίρα;

Λέω και ξαφνικά ο Ορέστης πευτει κάτω

Εγώ: όχι όχι Ορέστη δε παρακαλώ

Η σφαίρα είχε χτυπήσει στην κοιλιά του

Ορέστης: τουλάχιστον σε προστατέψα αυτό μετράει

εγώ: όχι μην το λες αυτό

Ακούστηκαν άλλοι 3 πυροβολισμοί από τη σκηνή του Αχιλλέα

Μέσα σε λίγα λεπτά ήρθε στη σκηνή και με είδε να κρατάω τον Ορέστη

Αχιλλέας: τι γίνετε;

Εγώ: τον πυροβόλησαν

Είπα κλαίγοντας

Δάφνη: πρέπει να τον πάμε στο νοσοκομείο

Αχιλλέας: θα τον πάμε στο δικό μας