New Life | Minsung

Namgil

11. Bölüm

•~ Namgil ~•

Işe erkenden başlicaktımki Hyunjin ile Jeongin'i konuşurken gördüm.

Jeongin: S-selam

Minho: Selam

Kolumu Jeongin'ne kolumu doladım.

Minho: Ne yapıyosunuz böyle?

Hyunjin: Keyfin yerinde gibi Lee Minho

İstemsizce gülümsediğimi fark etmemiştim yine ciddi suratımı takındım.

Jeongin: Aaa evet az önce gülümsüyordun yoksa Jisungla mı kaldın?

Minho: Siz ne yapıyorsunuz asıl

Jeongin beni üzgün bir şekilde cevapladı.

Jeongin: Hiç Hyunjin Sunbae seni görmek istemiş o yüzden geldi...

Minho: Bir şey mi diyecektin Sunbae?

Hyunjin: Sadece iyi misin diye soracaktım.

Minho: Benden yine yemek tarifi istersin diye düşünmüştüm. İyiyim.

Hyunjin: O zaman g-görüşürüz

Minho: Hadi görüşürüz.

Hyunjin gider gitmez Jeongin'nin omzuna vurdum.

Minho: Hyunjin'den mi hoşlanıyorsun?

Jeongin: NE?! HAYIR TABİKİ DE!

Minho: O zaman neden bağırıyorsun?

yanğından makas alıp dükkana girdim.

(İş bitince)
Jeongin ile her zamanki gibi yürüycektik ki Jisung geldi.

Jisung: Minho hadi gidelim.

Minho: Şimdi mi?

Jisung: Erken geldi

Jeongin: Neden bahsesiyorsunuz?

Minho: Jeongin gitmem gerek.

Jeongin sırıttı

Jeongin: Jisung'un evine mi?

Kafasına vurdum.

Minho: Sonra anlatırım.

Jisung'un evinden önce benim evime uğrayıp birkaç parça bir şey aldım ve onun evine doğru gitmeye başladık.

Minho: Çok gerildim.

Jisung: Nedenki?

Minho: Annen?

Jisung: Ha annem nadiren eve gelir yani şu an yok.

Minho: Kuzeninin adı ne?

Jisung: Namgil.

Minho: Evinizide merak ettim şimdi.

Jisung: Geldik sayılır.

Büyük bir malikaneye gelmiştik.

Minho: Burası mı?!

Jisung: Evet.

Evin kapısını Baekhyun açmıştı.

Minho: Sizi hatırlıyorum.

Baekhyun: Bende sizi küçük efendinin arkadaşı.

Jisung: Namgil geldi mi?

Baekhyun: Evet sizi bekliyor.

İçeri girdiğimizde Jisung'un kuzeni olduğunu düşündüğüm küçük bir çocuk Jisung'a sarıldı.

Namgil: Seni çok özledim hyung.

Jisung: Ne kadar büyümüşsün Namgil.

Namgil: Evet artık koca çocuk oldum.

Namgil: Peki o kim hyung?

Jisung: Arkadaşım.

Açıkçası üzülmüştüm bana sürekli sevgilim diyordu ve şimdi de arkadaşı olmuştum.

Minho: Merhaba Namgil ben Lee Minho, memnun oldum.

Namgil bir anda üstüme atladı.

Namgil: Memnun oldumm. Çok yakışıklısın hyung.

Minho: Senin kadar olmasada teşekkürler.

Jisung: Namgil ben Minho'ya odasını götüreyim. Yerleşsin gelsin.

Namgil: Tamam!

Jisung'u takip etmeye başladım.

Jisung: Burda kalacağız.

Minho: Burda kalacağım?

Jisung: Ne yani beni kendi odamdan mı kovuyorsun?

Minho: Bu ev çok büyük eminim başka oda vardır.

Jisung: Burası hayati ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli.

Jisung: Yerleş gel.

Minho: Tamam hazırım o zaman.

Jisung: Hmm peki...

Aşağı indiğimizde direkt yemeğe oturduk.

Namgil: Yemekden sonra oyun oynayalım mı hyung?

Jisung: Olur.

Yemekten sonra Namgil ile oyun oynadık. Aslında bu oyunun sonsuza kadar sürmesini istiyordum çünkü Jisung ile aynı odada hatta aynı yatakta yatacaktık ve ben bunu istemiyordum. Fakat Namgil uyuya kalmıştı bu sebeple oyunumuz otamatikmen bitmiş oldu.

Sıra Jisung'un oyunlarındaydı...

Jisung'un odasına çıkmıştık. Aslında kendimi direkt yatakta bekliyordum ama böyle bir şey olmamıştı. Jisung masaya oturmuş test çözüyordu.

Minho: Ne yapıyorsun sen?

Jisung: Kör müsün? Ders çalışıyorum.

Jisung: Tek başına istediğini yapabilirsin.

Odada dolaşmaya başladım. Gözüm kitaplıktaki içkiye takıldı. Hemen bir bardağa koyup içmeye başladım. Gerçekten çok güzeldi.

Jisung'dan

Minho bir anda masaya vurdu. Kendinde değildi. Elinde bardak vardı.

Jisung: Ne içtin yine sen? Seni yalnız bırakanda suç.

Elindeki bardağı alıp kokladım. Suratını ellerim arasına aldım.

Jisung: İçtin mi sen?

Minho üstünü çıkardı.

Minho: Benimle oynamayacak mısın babacık?

Jisung: Ne diyorsun kendine gelsene

Minho: Canım sıkılıyor. İstersen sıkıntımı sikebilirsin.

Jisung: İstiyor musun?

Cevap vermeden dudaklarıma yapıştı.

•~Bölüm sonu~•