2

321 52 42
                                    

Önceki bölümüm sevildi teşekkür ederim
İyi okumalar

----

Sabahın erken saatlerinde Minho çok büyük bir heyecanla uyanmış, evin içinde dolanıp şarkılar söylüyordu.

Diğerlerinin de uykusunu kaçırmıştı. Görünüşe bakılırsa bu durum en çok Changbin'i sinirlendirmişti.

Minho ona bakan kızgın gözleri aldırış etmeyip mutfağa doğru gitmeye başladı. Hyunjin, Minho'nun gittiğini görünce derin bir nefes aldı.

Changbin ve Hyunjin odasına gidecekken Bangchan onları durdurdu. "Hazır kalkmışken bizde kahvaltıya yardım edelim." Dedi.

Bangchan'ın sözlerini duyan Hyunjin odasına hızla koşup kapısını kilitledi. Ama Bangchan kesinlikle onu odasından çıkarırdı. Nasıl çıkaracağını düşünürken, Bangchan'ın aklına saçma da olsa güzel bir fikir gelmişti.

İki katlı evlerinin birinci katında oturuyorlardı. İkinci katını ise bazı kişileri bazı cesetleri saklamak için kullanıyorlardı. Onlar birinci katta oturdukları için pencereler tırmanılabilirdi. Bangchan sırıtarak evden dışarı çıktı.

Bu sırada Hyunjin de artık uykuya dalmak üzereydi. Tam rüyasına başlayacakken üzerindeki sıcacık yorganı bir anda çekildi.

Hyunjin hışımla ayağa kalkıp yorganını alan kişiye bakacakken, karşısında 32 diş sırıtan Bangchan'ı görmeyi tabiki de beklemiyordu.

"Sen nasıl girdin ben en son kapıyı kilitlemiştim." Dedi Hyunjin. Bangchan eliyle açık pencereyi gösterdi.

Hyunjin açık pencereye bakıp "Oha sen harbi psikopatsın." Dedi. Bangchan Hyunjin'i dediğini aldırmayıp "Hadi daha kahvaltı hazırlacaksın. Boş yapma." Dedi ve kapının kilidini açıp çıktı.

Hyunjin de istemeye istemeye mutfağa doğru yöneldi.

Mutfağa girdiğinde Minho krep yapıyor, Bangchan salata doğuruyor, Changbin ise yumurta kırıyordu.

Hyunjin ona bir iş kalmadığını düşünerek kapıya doğru yönelecekti ki biri ensesinden tuttu. Bu kişi Changbin'di.

"Öyle yağma yok. Biz yapıyorsak sende yapacaksın. Hadi git tabakları falan yerleştir." Dedi. Hyunjin oflayarak tabakların olduğu dolaba doğru ilerledi.

Polis Beylerden

Yeni evde ilk uyanan Jisung olmuştu. Bugün kasabayı tanımaya gideceği için heyecandan tüm gece uyuyamamıştı.

Diğerlerinde de durum farklı değildi. Hepsi çok heyecanlıydı. Ama Jisung heyecanına yenik düşüp sabah 6 da kahvaltı hazırlamaya başlamıştı.

Hem şarkı mırıldanıp hem de yemek hazırlarken evin içinde sessiz adım sesleri duydu.

İlk başlarda Seungmin falan kalkmıştır diye aldırış etmemişti. Ama adım seslerinden belliydi ki gelen kişi sessiz olmaya çalışıyordu.

Jisung korkudan altına sıçmak üzereydi. Katilin şimdiki hedefinin kendisi olduğunu düşünüyordu. Adımlar yavaşça mutfağa gelirken Jisung eline bir tava alıp mutfak kapısının yanına geçti.

Silahları yatak odasında kalmıştı. Şimdilik tavayla idare etmek zorundaydı.

Adım sesleri mutfağın kapısına yaklaşınca Jisung hızla kapının önüne geçip, karşısındaki kişinin kafasına tavayı geçirdi.

Korkudan gözleri kapanmış Jisung, tek gözünü açıp yerdeki yatan adama baktığında şok geçirdi.

Yerde yatan kişi Jeongin'di.

Jeongin sabahları birilerini korkutmayı çok severdi. Jisung Jeongin'in bu huyunu biliyordu fakat içinde katil olan bir kasabada yaşayınca korkudan unutmuştu.

Jisung hemen yere eğilip "Jeongin sen miydin? Çok özür dilerim. Yanlışlıkla oldu." Dedi.

O sırada sesleri duyan Felix ve Seungmin mutfağa gelmişlerdi.

Seungmin bir Jisung'a birde yerde baygın şekilde yatan Jeongin'e bakıyordu. Sonra gözleri yavaşça yerdeki tavaya kayınca gülmeye başladı.

Felix "Ne gülüyorsun lan. Jeongin'i öldürmüşler baksana." Dedi ağlamaklı bir sesle. Ama Seungmin Felix'e aldırış etmeden gülmeye başladı.

Jisung ise Jeongin'ni öldürdüğünü düşündüğü için ağlıyordu.

Seungmin gülme krizi bitince konuşmaya başladı. "Felix, yere dikkatli bakar mısın?" Dedi. Felix ise "Jeongin var işte." Dedi. Seungmin yine gülmeye başladı.

O sırada Jeongin bir anda doğrulup "Suprise Bitch!" Dedi gülerek. Jeongin'in bir anda kalkmasıyla Jisung ve Felix yerinden sıçradı.

Jisung "Seungmin, Jeongin hortlak oldu." Dedi dokunsan ağlayacak bir sesle. Onun bu haliyle daha fazla gülmeye başlayan Seungmin'e Jeongin de katıldı.

Hepsi beraber gülerken bir anda kapı sanki kırılacakmışcasına tıklanmaya başladı.

"Noluyo lan." Dedi Jeongin.

Bölüm Sonu

Evett bölümü beğendiniz mi

Bölümlerim kısa oluyor farkındayım ama tüm gün ders çalıştığım için elimden ancak bu geliyor.

Mantık hatalarım varsa şimdiden özür dilerim.

Güzel Günler...

Polisten Kaçarken Polise TutulmakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin