Selaamm, nasılsınız bakalım??
Oy ve yorum yapmayı unutmayalımm🙆🏻♀️
Keyifli okumalar💕
3. Bölüm: Sinir Hastası
Masadan kalkıp kapıya doğru adımladım. Kapıyı açtığımda Ege bana sarılıp,
"Günaydın abla" dedi. Sarılmasına karşılık verip,
"Günaydın canım" dedim. Geri çekilip "Hadi içeri geç" dedim. Ege mutfağa doğru adımlarken, bende kapıyı kapatıp, arkasından mutfağa gittim.
Ege göz ucuyla Balım'a bakıp, "Merhaba enişte." dedi, Koray'a hitaben.
"Merhaba" deyip gözlerini devirdi Koray. Yapma oğlum, öyle kalacak gözlerin demek geldi birden içimden. Ayliz Koray'ın kucağında ellerini Ege'ye doğru açıp zıplamaya başladı.
"Ellerini yıka önce" diye tembihledim Ege'yi. Masaya oturup kahvaltıma devam ettim. Ege gelip,
"Dayısının güzeli, gel bakalım" dedi Ayliz'i kucağına alırken.
"Ege dikkat et!! Düşürme" dedim Ege'ye.
"Aşk olsun abla, bana güvenmiyormusun?" dedi Ege. Tam ağzımı açacakken Koray,
"Senin gibi bir vasıfsıza nasıl güvensin?" dedi.
Hepimiz şok olmuştuk. Ayliz ağlamaya başladı.
"Off yine mi ya?!" Diye söylenmeye başladı Koray.
"Yenge??" dedi Balım telaşla.
"Efnan çabuk susturun şu çocuğu." dedi Koray.
Bir şey dememe izin vermeden Ege,
"Şu çocuğu derken?? Kızın lan o senin!" diye bağırdı. Ayliz daha çok ağlamaya başlamıştı. Kalkıp Ayliz'i Egenin kucağından aldım. Omzumun üstünden Koray'a bakıp odamıza gittim. Aşağıdan bağırış sesleri geliyordu.
"O senin kızın lan kızın. Nasıl öyle davranırsın ona?" Diye bağırıyordu Ege. Koray ise,
"Bunada mı burnunu sokacaksın??"
"Abi, Ege tamam sakin olun artık" dedi Balım.
"Ne sakin ol ya ne sakin ol?? Aile içi şeylere karışmasın!!" Diye bağırdı Koray.
"Tamam abi haklısın hadi sende odana git sakinleş biraz" aşağıdan sesler gelmeye devam ediyordu. Ayliz'in emziğini ağzına verip pışpışlamaya başladım.
Aşağıdaki sesler kesilmişti. Tahminimce bir kaç dakika sonra biri kapıyı açtı, kapıya döndüğümde, Balım olduğunu görmüştüm. "Yenge gire bilirmiyim?"
"Gel Balım." dedim yorgun çıkan sesimle.
"Uyudu mu?"
"Uykulu biraz"
"İstersen ver ben uyuturum."
"İyi olur aslında. Bende bir abine bakayım." dedim ve Ayliz'i Balımın kucağına verdim. Odadan çıkıp Koray'ın çalışma odasına adımladım. Kapıyı çaldım. İçeriden,
"Gel" dedi Koray. Kapıyı açıp odaya girdim.
"Koray, neden böyle davranıyorsun? Ege sana ne yaptı??"
"Sevmiyorum" dedi Koray. Kalın çıkan sesiyle.
"Ya Ayliz? 7aylık bir çocuğun ağlaması normal mi sence??" Hiç bir şey demedi. Zaten zora düşerse hep kaçardı. Gözlerim dolu dolu odadan çıktım.
Kapının önüne oturup gözlerimde biriken yaşları daha fazla tutamadım. Bir kaç dakika sonra bana doğru gelen adım seslerini duydum.
"Yenge? İyi misin?" Kafamı kaldırıp Balım'a baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Minik Mehlika | ARA VERİLDİ
General Fiction"Koray.. sinirlenince böyle oluyor işte. Ne yaparsam yapıyım psikiyatrise gitmiyor. Bize bağırmasını geçtim, kendi sağlığı içinde gitmiyor. Sürekli stres yaşıyor, bipolar bozukluğu var ve uykusuz." Dedim. Gözlerim hafiften dolmaya başlamıştı bile. ...
