NEFRETİN ÖVÜLEN PARÇASI

Giriş.

Nefret ruhumuzu ele geçirdi. Kurtulmamız imkânsız. Kurtulduk sanarak yaşıyoruz. Böyle yaşarız ve ölürüz.

Nefret en güçlü silahlardan biridir. Doğru kullanmasını bilene. O silahı kendine doğrultursan nefretinle yok olursun.

İşte tam olarak bunu yaptım ben. O silahı kendime doğrulttum. Şimdi yok oluyorum.

İnsanın güvendiği çok az şey olur. Herkes insana güvenmez mesela. Bazı insanlar sessizliğine güvenir, bazıları bir hayvana, belki gökyüzüne, denize, ormana. Ben mi? Ben kendime bile güvenmem.

Ben güvenimi çoktan kaybetmiştim.

Kardeşlerim. Onlara güvenmez misin diye sorsalar susarım. Beni susmaya mahkûm etmişlerdi. Kabul etmek istemem ama bilirim.

Onlar benim nefretimin bir parçasıydı. Hayır, kötü anlamda değil. Beni yaşatan o nefretin parçalarıydılar. Tükenmez sevgim onlaraydı. Ne yaparsa yapsınlar, onlara sevgim tükenmezdi. İhanet eden olsalar bile.

Ben bir oyunun parçasıyım. Ben akrebim.Nefretin övülen parçası. Nefretimin sonları olacağını bilmeden yaşıyorlar. Veya yaşadıklarını sanıyorlar.  Öyle sanmaya devam etsinler. Çünkü onlara ölüm bile haram.

Yıllar önce Vira Yaktu ölmüştü. O küçük çocuğu kendi ellerimle öldürmüştüm. Belki de kendimi kandırıyordum.  Vira yaşıyorsa Akrep ölür. Birinin yaşaması gerekiyordu. Ben Akrebi seçmiştim. Viranın yaşamak için sebebi yoktu. Akrebin nefreti vardı.
 
Hayatım boyunca kimse tarafından anlaşılmamıştım. Neden böyle olmuştu bilmiyordum. Ama bir insanın hayatında onu kimse mi anlamak istemezdi ki? Beni kimse anlamak istememişti işte.
 
Ben ilk gözden çıkarılan olmuştum. Size ölürüm dediğim kişiler tarafından öldürülmüştüm. Her şeyimi kaybetmiştim. Kaybetmeye mahkûm gibi. Yine, yeniden. Ben zaaflara karşı bir seçenektim. Ve seçilmemiştim.
 
Şimdi Akrep evine dönüyordu. Kaybettiği o eve dönüyordu. Özlediği ama görmek istemediği yüzleri göreceği o ev. Nefes aldığı sürece nefesi boğazına düğüm olacak o ev. Kurtuluşu olan yer. Reha.
 

Çok yakında Nefretin Övülen Parçası sizlerle.

Sevgilerle.
 

İnst:_nuitduciel,
Nefretinovulenparcasi.