Kırk yıl sonra geldim. Ee nasılsınız? Hiç niyetim yoktu atmaya ama canım ablacim istedi diye atiyorum yoksa sizi sevdiğimden falan değil yani öyle sanmayın ha sakın.
Sizleri cook seviyorummm❤️❤️
İyi okumalarrrr💙💙
🖤🖤🖤
Seungmin, yavaş yavaş Hyunjin'in kapısına doğru ilerlerken,
-bu kısmı bir yerden hatırlıyorum ben...-
Hyunjin'in neden onu davet ettiğini düşünüyordu. Belki de sadece arkadaş olmak istiyordu. Evet evet, öyleydi.
Sonunda kapısına vardığında, elini zile götürdü ve uzun uzun bastı. Ayak seslerini duyunca, elini zilden çekti.
Kapı açıldığında, aklındaki arkadaş olma fikirleri ile alakalı tüm şeyler yok olmuş, gözleri açılmıştı. Ben sabahtan beri uyuyordum herhalde, diye düşündü Seungmin. Çünkü, karşısındaki yarı çıplak bedenle, tamamen uyandığını hissediyordu.
Refleks olarak gözlerini kapattı. Ardından bir kahkaha sesi ışitti. Sonra kendine doğru gelen adım sesleri. Hyunjin, gözlerindeki ellerini çekip, kendi ellerine kenetlemisti.
🖤🖤🖤
Uzun bölüm yazmak hiç benlik değil. Bugün bir bölüm daha atarım.
