Nangangatog ang mga paa ko habang papasok kami sa Bar, Wala ng tao, tahimik na kasi
Pero andaming sasakyan na nakaparada sa Tapat ng Bar and Familiar ang isa sa mga sasakyan na yun
Magkahawak kamay kaming pumasok ni Andres, Kahit na anong mangyari ay mahigpit ang mga hawak ko sakaniya
Pagpasok namin ay kita ng mga mata ko ang nakasimangot na Daddy ko, andun din ang mga kaibigan ko at kabanda.
Habang hindi ko naman nakikilala ang isa pang Medyo may ka edaran ng lalaki sa may Gilid
Ng makalapit kami ay lumapit si Andres dun sa lalake, And I think this is his dad
Tumayo si Dad at hinawakan ako sa kamay at hinila
"Let's go home" sabi neto sa pinaka malamig niyang boses
"Mr. Sarmiento let me expalain" biglang sabi ni Andres
"No need to explain young man, you already prove to me that you are not worthy of my daughter" sabi ni Daddy dito
"Dad.." "Shut up, Nathan!" hindi pasigaw pero madiin ang pagkasabi ni Daddy
"Dad, I'm the one who planned it all, walang kasalanan si Andres"
"Wag mo na siyang pagtakpan" sabi ulit ni Dad
"Let my son explain, Rod" sabi ng Daddy ni Andres
"I don't wanna here it, Martin" sabi ulit ni Daddy
"Kagaya ka parin ng Dati, you are still the heartless leader" sabi pa neto ulit "And look how successful I am now" pagyayabang ng Daddy ko
"Your son will never get my daughter, I will never allow it, for a father like you na hindi man lang pinagsasabihan ng anak ay ayokong maging parti ng pamilya ko"
"Tama na Dad!" napasigaw ako, tinanggal ko ang mga kamay ko sa pagkakahawak ko kay Andres, Wala akong pakealam kong marami mang nakatingin sa amin
Tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa gustong pigilan
Pilit naman akong hinihila ng body guards na kasama ng Daddy ko
"I'm sorry Andres," sabi ko sakaniya pabulong lang yun, ang tanging sagot niya lang ay tango at ngiti, Kasalanan ko to
Ginamit ko ang buong lakas ko at kumawala sa hawak ng Gwardiya ni Dad sa akin, agad akong lumapit kay Andres at niyakap siya ng mahigpit
Sinundan naman ako ng mga Guards at hinila ako
"Please wag niyo siyang saktan!" sigaw ni Andres
"Dad, tama na!!" sigaw naman ni Kuya
Wala akong pakialam kahit nakatingin pa sa akin ang mga kabanda ko, gusto ko si Andres,
"Sssshhh, please don't cry, ayaw kitang makitang umiyak" sabi ni Andres sa akin, habang yakap ako
"I'll be fine, sumama ka na sa dad mo" sabi niya pa ulit, napatingin ako sa sinabi niya
"Please" sabi niya pa ulit, yung mga tingin niya ang nagpakalma sa akin, para bang isang sabi niya labg ay napapasunod na ako, yun ang epekto niya sa akin
"I'm sorry Mr. Sarmiento" sabi ulit ni Andrez, ayko siyang mag sorry dahil hindi naman kasalanan tong ginawa namin atsaka ginusto ko to
"Eto ang tatandaan mo Hijo, ayoko sa mga taong sumisira sa usapan, Iuwi mo na ang anak mo Martin dahil ngayon pa lang sasabihin ko na hindi ako buto sakaniya para sa anak ko" Pagkatapos sabihin ni Dad yun, ay hinatak na ako ng mga Guards ni Dad, at pinasok ako sa Kotse, sumama naman si Kuya pauwi
Hindi matigil ang pag iyak ko, niyakap naman ako ni Kuya habang nagbabyahe si Dad, Tahimik lang siya, at sa ganiyang tahimik niya, alam kong galit siya galit na galit
Ng makarating kami sa Bahay ay agad kong kinausap si Dad
"Dad..." panimula ko "Umakyat ka muna sa kwrto mo Nathaly" sabi ni Daddy, ang cold ng pagkasabi niya
"Pero Dad.."
"Bullshit! Nathaly!" biglang sigaw ni Daddy, nasa likod ko lang si Kuya
"Kailan mo pa natutunang suwayin ako?" sabi pa neto
"Nang makilala mo yang Kaibigan ng Kuya mo, ay naging matigas na ang ulo mo, dati naman sumusunod ka sa akin, diba may pangarap tayo Nathaly??" madiing sabi bi Daddy
"Dad, hindi ko naman pababayaan ang pangarap nating dalawa dad ehh" sabi ko habang umiiyak
"I can't believe it dad, bakit ka ba ganiyan?" tanong ko pa
"Rod, anong nangyayari" biglang dating ng mommy ko
"Wag kang makialam didtp Margaret" sabi ni Dad "Anong wag makialam, anak ko rin yan!" sigaw naman ni Mommys
Ayan nagtatalo na naman sila, alam ko na san papunta to ehhhh,
"Tama Na!!" sigaw ko, iyak ako ng iyak at hindi ako napapatahan ni Kuya, I saw Kuya's eyes, nakita kong gaanong pag aalala ang nararamdaman niya
"I'm tired, pagod na akong maging sunod sunoran sa'yp dad, palagi nalang lahat ng gagawin ko dapat akma sa kong ano ang gusto no, Dad, sinunod naman kita ahhh, ang galing ko nga ehhh, kasi dad Growing up, I am the best, never akong nag fail sa lahat ng gusto mong achievement para sa akin, kasi gusto ko din yun ehhhh, pero alam mo kong saan ako nag fail dad, my social skills"
Ang sakit ng nararamdaman ko dahil feeling ko wala siyang pakialam sa feelings ko, walang pakialam ang Daddy ko in terma of my emotions
"Ang nakikita mo lang dad are my achievement, na magaling ako, na matalino ako pero dad to get there, to fullfill those, hindi mo alam kong gaano kahirap kong gaano lamangan yang mga expectations mo, Alam mo ba kong anong nawala sa akin ng dahil lang diyan, my childhood, ang naalala ko lang nga ehhh mga pagbabasa ko about medicine and other technical terms"
"Sinasabi mo bang hindi ka masaya?" Dad ask, His gaze softens
"Hindi naman yun dad ehhh, masaya ako, pero hindi buo kasi mag isa ako dad, Wala akong kaibigan ang palagi kong kausap books tapos palagi pa kayong nag aaway ni Mommy, I know dad na hindi niyo naman talaga mahal ang isa't isa dahil etong marriage ninyo, kasunduan lang naman to" Kita ko ang pamumuo ng luha sa mga mata ni mama, I love my mom so much
"Kaya growing up, I believe that love is just bullshit, that it is not true, that it's just a hormone, kasi never ko namang na feel na may love between you and mom and when Nate Died, nawala din ako, nawala ang sarili ko feeling ko naging robot nalang ako, dahil ayokong pati si Kuya Nathan mawala dahil sa'yo!!!!"
"Nathaly!!!!!" sigaw sa akin ni kuya, never naming napag usapan ang issue na to as a family
"Dad, Buhay pa sana si Kuya ngayon ehhh, alam mo ba yun dad" madiin kong sabi sa Dad ko
"I don't know you anymore Nathaly" Galit na sabi ni Daddy
"Dad, makinig ka naman ohhh" pagmamakaawa ko
"I am your dad, alam ko kong anong makakabuti sa'yo at pag sinabi kong huwag kang lumapit sa lalaking yun, yun ang masusunod"
"No Dad! ayoko!" sigaw ko sakaniya na ikinagulat ng Daddely ko, hindi ko rin alam kong saan ko nakukuha ang lajas ko para sabihin ang lahat ng eto sa Daddy ko
Kitang kita ko ang mga talas ng tingin ni Dad sa akin, na para bang hindi siya makapaniwa sa inaasta ko ngayon
"Oh sige mamili ka, Susunod ka sa akin O gagawin ko ang lahat para sirain ang kompanyang pinaghirapan ng pamilya ni Andres" nagulat ako sa sinabi niya, Dad is so despicable
"You can't do that" sabi ko "Dad, sobra na naman po ata yan" si Kuya
"You provoke me, at kilala niyo ako, I have many connections isang tawag ko lang sira ang kompanya nila" Sabi no Dad, atsaka siya umalis papunta sa Office nya
Napaupo nalang ako at iyak pagkatapos ng nangyari, bakit ganun si Dad yun ang naisip ko, ganun ba talaga siya kasirado, niyakap ako ni mommy at Kuya pero hindi pa din ako matigil sa pag iyak, Kasi parang palagi akong walang magawa, palaging ang choice ko ay sundin si Daddy kagaya ngayon, siya na naman ang masusunod kasi ayoko namang maging selfish diba To be with Andres should not be hurtful, ayokong masira ang mga pinaghirapan ng pamilya niya dahil lang gusto ko siya
BINABASA MO ANG
Theory of Love
RomanceNathaly Sarmiento is the sole daughter of Sarmiento Corportaion, which is why she is sheltered and protected. She was learning to be a doctor and was the youngest medical student in the Philippines to attend Harvard University. She believes that all...
