Theory of Love

Chapter 14

Pinayagan ako ni Dad na tapusin ang Gig ko, pero May kasama na akong body guards

Deinice had so many questions to me pero sabi ko nalang sakaniya na pagod akong mag kwento

Hindi ako makangiti sa grabeng lungkot ang nararamdaman ko, I don't talk to anyone, I just stop caring dahil nag iisip ako, gusto kong makita si Andres yun lang ang nasa isip ko pero natatakot ako sa banta sa akin ng Daddy

"Hey, are you okay?" Jess, I look at him with disbelief

"Okay, you're not okay" sabi pa neto

"Sometimes, I asked myself is being intelligent the source of how I am living today?" Out of nowhere kong sabi

Tumabi siya at hinawakan ang mga kamay ko

"I don't know your whole story, but what I know is that, everything will be okay" I feel the sincerity of Jess, And I appreciate it, nang bumalik ako sa Harvard, it was double hell to me and when I met him, I feel relieved, may nakakausap na ako, unlike before

Kong siguro hindi ako pumunta dito sa Pilipinas hindi ako maghihirap ng ganito, pero naisip ko kong di ako nagpunta rito di ko sila makikilala, di ko rin makikilala si Andres kaya hindi ako nagisisi.

Coming here opens a lot of  experience to me, it opens my eyes and it made me learn that it's not always about the mind, listening to you heart also matters

Biglang tumunog ang cellphone ko

Andres

Let's meet.

Si andres nagtext sa akin, lumundag sa saya ang puso ko, kaya hindi ko na maipagkakaela mahal ko na siya, mahal na mahal ko na siya.

Tinakasan ko ang mga guards ko, but to my surprise wala sila, bakit? Wala sila, akala ko paglabas ko may haharang na agad pero wala ehhh

"Anong ginagawa mo?" Biglang may nagsalita sa likuran, humarap ako sakaniya

It was Andres, Agaran ko siyang hinawakan at hinila patungo sa sasakyan niya. Baka makita kami ni dad, at tutuhanin niyang sirain ang kompanya nila Andres, I don't want that to happen

I heard him chuckle

"Wag kang mag alala, nag paalam ako sa daddy mo" biglang sabi ni Andres, napatingin ako sakaniya

"Pumayag?" Tanong ko sakaniya, hinawakan niya ang kamay ko, at ngumiti siya sa akin

"Let's date" sabi niya, masaya ang pagkasabi niya pero bakit parang ang lungkot ng mga mata niya

"Saan naman tayo" tanong ko sakaniya

"Beach, susulohin kita ngayon" sabi niya sa akin,hawak niya parin ang kamay ko, sobrang higpit, parang ayaw na niya akong bitawan

Then I get it, siguro isa sa mga special na meron ako, alam ko kong nagpapaalam na ang tao sa akin
Ramdam ko, ayoko Andres, gusto ko yung sabihin sakaniya, pero ayokong maging selfish, ayoko siyang mahirapan

Pinigilan ko ang luha ko, at hinawakan din siya ng mahigpit, at nginitian ko siya

"Tara! Let's enjoy this day" sabi ko pa sakaniya, in my most exciting face

Nagmakarating kami, ay bigla niya akong nilagyan ng blind fold, pasurpresa pa to ehhhh

Naramdaman ko na ang buhangin sa paa ko, pati ang simoy ng hangin sa mukha ko

At nung tinanggal na niya, kitang kita ko gaan kaganda ang effort na nilagay nya para masurpresa ako, ang ganda sobrang ganda

Naiyak ako sa nakikita ko, white cloth with foods dagdag panito ang ganda ng view, kulay gatas na buhangin at napaka asul ng tubig, simple yet it's magical,