KAKOET // TOMARRY ÇEVİRİ

-2-

Dumbledore, yüzünü sınıfa dönerek masasının kenarına yaslanmış bir şekilde, durmadan Hindistan ve onun geniş Başkalaşım tarihi hakkında konuşuyordu. Sınıf görev bilinciyle notlar alırken eşlik eden tek şey kağıt  üzerindeki tüy kalemlerinin çizik  atma sesleriydi. Hadrian'ın  Şifacı ile olan randevusu İkinci Yıl İksir olayı nedeniyle Cumartesi gününe alınmıştı. 

Hadrian, müstakbel Müdür'e bir göz atmak için arada sırada kağıtından  başını kaldırıyordu.  Gelecekte olduğundan çok daha kısa olan gri çizgili kumral saçlar gibi farklılıklar vardı. Mor cüppesine cebinden sarkan parlak sarı bir mendil eşlik ediyordu. 

“...ve Hindistan'da Biçim Değiştirmenin en ünlü yönlerinden biri de Yılan Çağırma Büyüsüdür. SERPENTSORTİA-Genellikle Hindistan sokaklarında mali nedenlerle turist çekmek için kullanılır, ancak dikkatli okunursa, Mısır'dan gelen eski el yazmaları, dünyanın o bölgesinde büyücü atalarımız tarafından kullanılan benzer bir büyü olduğunu öne sürer. Bay Malfoy?” 

Abraxas boğazını temizledi. "Yılanlar insanları yaralamazlar mı?" 

"Fienfyre yaralayamaz ya da öldüremez mi? Çağırılmış bir yılan, çağrılmış bir ateşe çok benzer. Evet, yaralayabilir ve öldürebilir. Bayan Greengrass?” 

Sarışın bir Slytherin kızı sandalyesinde daha dik oturdu. "Bu geçen hafta öğrendiğimiz Kuş Çağırma Büyüsü gibi değil mi?" 

"Kesinlikle, Slytherin'e beş puan." Dumbledore'un mavi gözleri sınıfta gezindikten sonra, yazmaya konsantre olurken tek başına oturmuş olan Tom Riddle'a takıldı. "Yılanlar daha tehlikeli olsalar da." 

Hadrian etkileşimi ve kurnazca hedeflenen yorumu izleyerek başını yana eğdi. Profesörün sözlerini tamamen anladığını göstermek için Riddle'ın omuzlarında ani bir kasılma oldu. 

"Bay Wood?" 

Ravenclaw kaldırdığı elini aşağı indirdi  "Bazı büyücüler yılanlarla konuşamazlar mı?"

Dumbledore mırıldandı. “Evet, evet yapabilirler. Doğrudan Salazar Slytherin'inden geldiği söylenen çok karanlık bir hediye. Faul Herpo adlı eski bir Yunan büyücüsü, bir basilisk yetiştiren ve derin, Kara büyüye inen ilk kişilerden biriydi."  

Dumbledore'un gözleri ona kayarken Hadrian aşağı baktı. Usta bir Legilimens olarak, diğer adama doğrudan düşüncelerinin okunabileceği bir yere bakmak tehlikeliydi. 

"Bugünkü atölye ödevi için, dikkatli koşullar altında serpensortia büyüsünü kullanarak yılanları canlandıracağız . Bu çok tehlikeli bir büyü ve Karanlık Sanatlara Karşı Savunma gerektirdiği için ona nasıl karşı koyacağımızı öğrenmemiz gerekiyor. Bu bir Biçim Değiştirme büyüsü olduğu için benim himayeme giriyor.” 

Hadrian ne yaptığını tam olarak anlamadan önce elinin kalktığını hissetti. 

"Bay Peverell?" 

Oturduğu yerde kıpırdandı. "Büyülerin hangisinin tehlikeli olduğuna kim karar veriyor? Bir yılanı canlandırmak, havaya yükselme büyüsü kullanarak birini köprünün üzerinden havaya kaldırmaktan daha kötü değildir  herhalde?"

"Havaya yükselme büyüleri bir insanı kaldıramazlar, Bay Peverell."

" Havaya yükselme büyülerinin kişiyi değil, eşyaları kaldırdığını biliyorum.  Birinci sınıflara öğretilen bir büyü de aynı derecede tehlikeli olabilir. Yine de bir insanı, içinde bulunduğu kıyafetleri havaya kaldırarak incitebilirsiniz.”

"Pekala, Bay Peverell," diye yanıtladı Dumbledore, öncekinden daha gergin bir sesle, "neyse ki bu gerçekten de çok ender görülen bir durum."

"Ender olsun ya da olmasın, öldürmek için kullanılabilir - tıpkı bir yılanın zehri gibi."