Selamm
Fic istemişsiniz canlarımm
İyi okumalar💗🥭(Yazarın anlatımıyla)
Yazılım ve Robota mühendisliği okuyan Han Jisung iş arkadaşlarıyla beraber büyük bir proje oluşturup gerçek insan robotları yaparlar. Bunları planlamak bir kaç ay sürmüştü ve test sürecinden sonra, sonunda ilk robotlar çıkmıştı. Hızla satılmışlardı hem dükkandan hemde şirketim online sitesinden. Oldukça pahalı olmalarına rağmen çıktığı ilk gün 40 bin robot satılması gün geçtikçe de artıyordu.Eskiden Han Jisung'un ailesi orta geçinirdi ama yinede Üniversitesini bitirmek için yandan çalışması da gerekiyordu. Şimdi ise iş arkadaşı Jeongin ile kendi şirketini açmış, kendi büyük evine taşınmış ve insan robotları yapıp satıyordu. Büyük bir başarıya da ulaşmıştı. Şirketin ismi "cyber robotically-human" ve crh olarak kısaltılır. Artık sokaklarda ve her yerde robot insanları vardı.
Bu insanların daha doğrusu en çok ebeveynlerin işini kolaylaştırıyor çünkü ev/aile robotları 300 farklı dil konuşabilir, 9000'den fazla yemek pişirebilir, 9000 çocuk hikayesi anlatabilir, çocuklara oynayıp, ödevlerinde ve bir çok şeye yardım edebilirler.
Başka çeşit robotlar ise sokakta, dükkanda çalışanlardı. Polislerin de mutlaka bir robot asistanı olurdu. Suç mahallinde çalışan robotların avantajı, hiçbir şeyi unutmamaları, ayak ve el izlerini görebilmeleridir. İnsan kanın tadına bakıp yaklaşık olarak o kişinin kaç dakika, saat, gün, hafta veya ay önce kaybettiğini anlayabilirler. Bazı polisler bunun iğrenç olduğunu düşünsede yardım ediyordu ve kolaylaştırıyordu.
Ne kadar bilgi toplarlarsa daha iyi olur ve olay yerini daha hızlı analize edebilirlerdi.Robotaların kan'ı yok, bunun yerine robotaların içindeki kullanılan "mor kan", adıyla "Triapic 270" ile bilinen enerji ve elektrik bilgilerini android robotaların gövdesi ve biyobileşenlerinde dolaştırır.
Her robot onu satın alan kişinin söylediği her kelimeye uyması lazım. "Sahipleri", robotlarına isim vermeden önce kod ID'leri olur. İsimlerini verdiklerinde örnek olarak bu denilir:
"RX827 #429 172 ismini kaydet, Lia"
Robot'da karşılığına, "Benim ismim Lia, cyber robotically-human'in robotuyum." olarak cevap verir ve onları satın alan kişiyle eve gidip tanışır, ev işleri vesaire yaparlar.(Jisung'un anlatımıyla)
Robotaların çıkması üzerinden ikinci gündü ve artık sokağa çıktığımda her yerde robota vardı sanki insanlarmış gibi oldukça hızlı yayılmışlardı. Bazıları aynıydı çünkü 18 bin çeşit yüz ve 20 bin çeşit ses vardı. Belki ileride yeni yüzler çizer, daha fazla robot yapardım. Sokakta her insan ismimi bilirdi. Arabama binip, dükkanda işler nasıl yürüyor diye bakacaktım. Yoldayken küçük çocukların robotalarıyla iyi geçindiklerini görmek beni mutlu ediyordu. Tıpkı abileri, ablalarıymış gibi davranıyordu robotalar. Sarılıyor, güldürüyorlardı.Dükkanın yakınlarında park etmiştim ve son bir kaç adımla dükkana yürümüştüm. Otobüs duraklarında fark ettiğim ise robotlar, insanlardan daha dik duruyordu. Bel ve omuzları sürekli düzgündü. Bir şey tuttuklarında ise çoğu robot iki eliyle tutuyordu. Sürekli düm düz bakıyorlardı ve yürürken asla yere bakmazlardı, yerde bir şeyin olmadığı sürece.
Dükkana vardığımda, çalışanlar beni selamlamıştı. Robotalar bir sıradaydı ve çeşit yüz modelleri gösteriliyordu. Müşteriler onlara bakıyor, çiftler hangi robotu alacağına karar veriyordu. Bazıları çocuklarını da getirmiş, çocukları hangisini beğendiyse onu alıyorlardı. Aileler, robotların özelliklerini duyduklarında şaşırıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Robotic life | Minsung
FanfictionRobot mühendisi Han Jisung, gerçek insan robotları yapıyordu ve şirket partneri Jeongin ile oldukça başarılılardı. İnsan Robotları tam olarak gerçek bir insan gibi görünmeliydi. Çizimler yapıp robot vücütların ve yüzlerinin nasıl görünmeli gerektiği...