Προστασία μάρτυρα {GW15} (Υπο έκδοση)

"...και περνούσα τις μέρες μου.." 4

"...Και περνούσα τις μέρες μου,με τα χρώματά μου τακτοποιημένα. Με τα όνειρά μου συγυρισμένα...." Μ. Λ.

Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του και πετάχτηκε πάνω του η Πινελιά κουνώντας χαρούμενη την ουρά της που είδε το αφεντικό της. "Τι τρέχει κορίτσι μου;" ρώτησε σιγανά τον σκύλο του χαϊδεύοντάς τον στην πλάτη. Η Βασιλική έμεινε για λίγο στην πόρτα διστάζοντας να προχωρήσει. Εκείνος της έριξε μια βιαστική ματιά πάνω απο τον ώμο του και της έκανε νόημα να προχωρήσει, "Μην την φοβάσαι...είναι πολύ φιλική.." της είπε δείχνοντας το σκυλί του. Η Βασιλική χαμογέλασε αχνά μα παρόλ' αυτά έμεινε εκεί που ήταν. "Μη μου πεις οτι είσαι αλλεργική στα σκυλιά;!" την ρώτησε απότομα. Εκείνη κούνησε αρνητικά το κεφάλι και μπήκε στο σπίτι του κλείνοντας απαλά πίσω της την πόρτα. Το σπίτι του ήταν πολύ όμορφο, μεγάλο σαλόνι και τραπεζαρία και στην γωνία μια άνετη κουζίνα. Ο ένας τοίχος του σαλονιού ήταν μόνο τζαμαρία και η θέα στο απέναντι πάρκο ήταν καταπληκτική. Εργένικη διακόσμηση μα αρκετά καθαρό και τακτοποιημένο, λες και δεν περνούσε αρκετό χρόνο εκεί μέσα. Ο σκύλος του την πλησίασε την μύρισε αναγνωριστικά και αμέσως άρχισε να κάνει παιχνίδια μαζί της. "Σε συμπάθησε.." της είπε σιγανά και δεν μπόρεσε να κρύψει ένα χαμόγελό ικανοποίησης στο πρόσωπό του. Η Βασιλική σχεδόν ενθουσιασμένη με το τετράποδο, έκατσε στα γόνατά της "είμαι η Βασιλική!" της είπε και την χάϊδεψε ζωηρά.

Τον παρατηρούσε που έβαζε φαγητό στο πιάτο της Πινελιάς αμίλητος και συνοφρυωμένος, η διάθεσή του είχε αλλάξει και πάλι μέσα σε δεπτερόλεπτα. Αμέσως μετά προχώρησε προς το βάθος του διαδρόμου βιαστικά, λέγοντάς της ξερά "έλα να σου δείξω που θα κοιμάσαι" και κατευθύνθηκε προς τα υπνοδωμάτια. Η Βασιλική τον ακολούθησε σιωπηλή κρατώντας την τσάντα γερά στα χέρια της. Το δωμάτιό της ήταν μεγάλο, άνετο και πολύ ζεστό. "Εδώ μπορείς να βάλεις τα πράγματά σου, ντουλάπα, συρταριέρα, έχει τηλεόραση, την κουζινα την είδες, το μπάνιο είναι η πόρτα ακριβώς απέναντι, και δίπλα είναι το δωμάτιό μου αν χρειαστείς κάτι.." της είπε με μια ανάσα και κόλλησε το βλέμμα του πάνω της. Εκείνη κρατούσε ακόμα την τσάντα στα χέρια της κοιτάζοντάς τον περίεργα "έχεις ερωτήσεις;" τον άκουσε να της λέει απότομα λες και απευθυνόταν σε στρατιώτη. Η Βασιλική κούνησε το κεφάλι αρνητικά "ωραία.." της είπε σιγανά "φεύγω πρωί με την Πινελιά, γυρίζω αργά...δεν θέλω να βγαίνεις απο το σπίτι μόνη σου, δεν χρειάζεται να σου τα λέω αυτά..." της είπε και το βλέμμα του αγρίεψε για μια στιγμή. "Δεν νομ...." ξεκίνησε να του λέει μα την έκοψε απότομα "καληνύχτα!" είπε απότομα και έκλεισε πίσω του την πόρτα με δύναμη. Έμεινε μόνη στο δωμάτιο με τον θυμό να βράζει μέσα της. "Τέλεια..." σιγοψιθύρισε, προχώρησε μέχρι το κρεβάτι και έπεσε ανάσκελα κοιτώντας το ταβάνι.