Just For U

18part

Πω ρε γαμωτο τι πονοκέφαλος είναι αυτος

Έχει φτάσει μεσημέρι και ακόμα πονάει το κεφάλι μου

Πάω στην κουζίνα και πίνω ενα παυσίπονο μπας και ηρεμήσω λίγο

Δεν γίνεται τίποτα όμως ο πόνος είναι φρικτός

Πάω πάλι στο σαλόνι και κάθομαι να δω την σειρά μου

Ακούω βήματα να κατεβαίνουν την σκάλα και με την άκρη του ματιού μου βλέπω τον Ορέστη να κάθεται στον καναπέ δίπλα μου

Δεν μιλάμε το μόνο που κάνουμε είναι να παρακολουθούμε την σειρά με απόλυτη προσήλωση

<< Και τι γίνεται στην υπόθεση >>με ρωτάει για να σπάσει την άβολη ησυχία που υπάρχει στον χώρο

<< Εμμ τίποτα το σπουδαίο ,απλά  αυτοι οι δύο αγαπιούνται αλλά δεν το παραδέχονται ούτε ο ένας στον άλλον αλλά ούτε και στον εαυτό τους >> του εξηγώ περιληπτικά την ιστορία

<< Μάλιστα...>> Λέει αυτός και ξανά κυριαρχεί η ησυχία στον χώρο

Ξαφνικά το τηλέφωνο μου χτυπάει μου και αποσπάει την προσοχή

Βρίσκεται δίπλα από τον Ορέστη

<< Μπορείς να μου το φέρεις σε παρακαλώ >> τον ρωτάω μπας και φιλοτιμηθει να κουνισει το δαχτυλακι του για να το πιάσει και να μου το δώσει

Δεν απαντάει

Ξεφυσαω και ρολαρω τα μάτια μου

Σηκώνομαι από την θέση μου και με το που βλέπω το όνομα που διαγράφεται πάνω στην οθόνη χαμογελάω αυτόματα

<< Γεια >> μου λέει ο Στέφανος μέσα από το τηλέφωνο

<< Γεια Στέφανε τι κάνεις >> λέω και απομακρύνομαι σιγά σιγά από την Ορέστη

<< Καλά εσύ ; >> Με ρωτάει

<< Μια χαρά ,πως και πήρες έγινε κάτι ; >> Τον ρωτάω με περιέργεια

<< Να απλά εχθές που σε έφερα στο σπίτι σου έπεσε το σκουλαρίκι μέσα στο αμάξι >>

<< Θα ήθελες να βρεθούμε για να το δώσω ; >>

Με το που μου το λέει αυτό η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή

<<Εμ ναι φυσικά φυσικά>>του λέω με το χαμόγελο μου έχει φτάσει μέχρι τα αυτιά<< ωραία ,θα περάσω από της 6 να σε πάρω ,να είσαι έτοιμη>>

<< Εντάξει ,γεια >> του λέω

<< Γεια >> με χεραιταει και αυτός και η κλήση τερματίζεται