Just For U

15part

Έχεις τρέξει ποτέ στην ζωή σου τόσο πολύ .
Έχεις τρέξει ποτέ τοσο πολύ μέχρι να φτάσεις σε σημείο να μουδιάζουν τα πόδια σου.
Να νιώθεις το κάθε άκρος του σώματος σου να κινείται τόσο γρήγορα που πια να μην το βλέπεις από την αδρεναλίνη .
Να νιώθεις το αίμα σου να έχει παγώσει.
Να μην ξέρεις αν θα προλάβεις ή όχι.
Να μην ξέρω αν θα την προλάβω ή όχι.
Να μην ξέρω τίποτα
Να μην ξέρω τιποτα για το παρόν ,τίποτα για το μέλλον αλλά και να μην θυμάμαι ό,τι  συνέβη στο παρελθόν
Δεν ήξερα τίποτα εκείνη την στιγμή
Ούτε λάθος
Ούτε σωστό
Ούτε μυστικό
ΤΊΠΟΤΑ
Το μόνο που ήξερα είναι ότι δεν ήξερα  τιποτα
Δεν ξερω τι θα κάνω αν την χάσω
Δεν ξέρω τι θα κάνω αν δεν την ξανά δω
Δεν ξέρω τι να κάνω αν αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδα
Δεν ξέρω όμως τι θα γίνει αν δεν την χάσω
Αν μείνει μαζί μου
Αν τελικά δεν φυγει.

....

Το ξυπνητήρι μου χτυπάει
Σηκώνομαι από την στάση ύπνου και ανακαθομαι στο κρεβάτι
Τρίβω λίγο τα μάτια μου και κοιτάω λίγο τον χώρο
Μου λείπει ήδη το δωμάτιο μου
Σηκώνομαι από το κρεβάτι και φοράω τις παντόφλες μου
Βγαίνω έξω και κλείνω την πόρτα πίσω μου
Γυρνάω μπροστά μου και βλέπω το Ορέστη  να έχει κολλήσει πάνω μου
Βέβαια δεν τον έβλεπα ακριβώς γιατι υπάρχει μια διαφορά ύψους
Κοιτάω προς τα πάνω και τον κοιτάζω στα μάτια
Πρέπει να ξύπνησε μόλις γιατί φαίνεται αγουροξυπνημενος και τα μαλλιά του είναι ανακατα
<< Θέλω να μπω στο δωμάτιο >> μου λέει και εγώ κάνω στην άκρη για να περάσει
Δεν προλαβαίνω να πω κάτι και μπαίνει βιαστικά στο δωμάτιο
Πάω κάτω και βλέπω την μητέρα του μαζί με την Μελίνα να κάθονται στην τραπεζαρια
<<Καλημέρα >> λέω όσο πιο ευδιάθετα μπορούσα και έκατσα στην τραπεζαρία .
<<Καλημέρα κορίτσι μου τι κάνεις , κοιμήθηκες καλά>> με ρωτάει η κυρία Ειρήνη
<< Ναι όλα ήταν τέλεια ευχαριστώ πάρα πολύ >> λέω και γυρνάω προς την Μελίνα και αρχίζουμε να μιλάμε.
...

Κάθομαι στο παγκάκι του σχολείου και έχω ως θεά την αυλή γεμάτη εφήβους .
Ο κάθε ένας έχει τα δικά του προβλήματα
Όπου και να κοιταξω ο καθένας έχει διαφορετικά συναισθήματα
Των περισσότερων είναι φανερά αλλά υπάρχουν και αυτοί που τα κρύβουν βαθιά μέσα χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο.
Μάλλον θέλουν να απόφυγουν την αλήθεια
Ή μπορεί να μην θέλουν να δείξουν αυτό που νιωθουν
Ή ακόμη  και να μην θέλουν να νιώσουν

Την βαθιά αυτή συζήτηση με τον εαυτό μου την κοβει η Εύη η οποία έκατσε Μπότσαρη από την μούρη μου κρατοντας δύο τοστ