Kimsin

1. Bölüm

Asiye: Anne lütfen o adamla evlenmeme izin verme.
Hatice: Kızım biliyorsun. Bizim ona borcumuz var.
Asiye: Var olabilir ama beni o borca karşılık olarak olamam. Hem ben öderim borcu. Hııı. Olmaz mı?
Hatice: Kızım sen o borcu öderemessin. Çok fazla.
Asiye: Kaç?
Hatice: 200.000.000.000
Asiye: Anne ben bu paranın yarısı bile etmem ki. Bu adam neden benimle evlenmek istiyor?
Hatice: Kızım ben bunu bilmiyorum. Yarın akşam zaten onunla buluşucaksın o zaman sorularının hepsini ona sorarsın.
Asliye: Anne ben onunla görüşmek istemiyorum.
Hatice: Kızım nerden biliyorsun belki adam çok iyi biri. Görüşmeden anlayamazsın.
Asiye: Anne güldürme beni Allah aşkına. İyi biri olsaydı benimle zorla evlenmek istemezdi.
Hatice: Kızım lütfen ağlama artık harap ettin kendini.
Asiye: Anne anne buldum.
Hatice: Kızım yine ne buldun.
Asiye: Kaçalım anne kaçalım.
Hatice: Kızım nereye kaçıcaz Allah aşkına.
Asiye: Yengem gile gidelim. İstanbul'a.
Hatice: Kızım olmaz. Bide onlara da mı musallat olsun Tolga.
Asiye: Offffff. Anne ne yapıcaz o zaman.
Hatice: Şöyle yapıcaz. Siz yarın akşam buluşucaksınız. Bi bakarız belki seversin adamı. Hemde bence sana uygun bi adam. Hem yakışıklı. Hem zengin de. Bizim gibi sürünmessin de nereden para bulucaz diye.
Asiye: Anne sen ciddi misin yaa. Ben hiç tanımadığım birisiyle evlenicem diyorum. Sen karşıma geçmiş zengin diyorsun.
Hatice: Kızım ben öyle demekisteme-
Asiye: Ne demek istediğin umrumda değil anne. Neyse ben yatıcam.
Hatice: Kızım ne yatması daha saat 20.00 kızım. Sen bu saatte hiç yatmassın.
Asiye: Şimdide bu saatte yatmak istiyorum anne.

(Asiye yatmak için odasına çıkar ama uyumak yerine ağzını eliyle kapatıp ağlamayı seçer.Ağlar ağlar. Ama bunu yapmaya mecburdur. Ailesi yüzüne onunla evlenmeye mecburdur. Babası genç kızın hayatını zindan etmiştir.)

Yarın olur:
Sabahtır Eren Ailesi Kahvaltıda;

(Asiye tabağında ki zeytinlerin yerlerini değiştiyordur.)

Hatice: Kızım niye tabağınla oynuyorsun? Yesene yemeğini.
Asiye: Aç değilim.
Hatice: Ne oldu kızım bir yerin mı ağrıyor?
Asiye: Hayır. Emel kahvaltını yaptırsan seni okula bırakıyım mı?
Emel: Yaptım ablacığım. Olur çooook isterim.
Asiye: Tamam o zaman çantanı alda çıkalım.
Emel: Tamam ablacığım.

Asiye Emeli okula bırakır. Eve giderken Tolga ile karşılaşır.

Asiye: Senin ne işin var burda.
Tolga: Sevgilimi özledim. Gelemez miyim?
Asiye: Gelemezsin. Bide ben senle sevgili felan değilim.
Tolga: Sevgilimsin. (Asiye'yenin elini tutar.)
Asiye: Salak mısın bırak elimi. Birileri yanlış anlıcak. (Elini Tolga'dan çekmeye çalışır.)
Tolga: Pardonda kim yanlış anlıcakmış. Biz bu akşam seninle tam olarak tanışıcaz ondan sonrada en kısa sürede seni isticez.
Asiye: Öyle birşey olmayacak anladın mı beni? Olmayacak.
Tolga: Aynen aynen olmayacak. Neyse güzelim benim şimdilik gitmem lazım sonuçta bu akşam seninle efsane bir yemek yicez ona hazırlanmam lazım. Belki sonrada aramızda birşeyler geç-
Asiye:(Tolga'ya tokat atar.) SUS AKLINDAN NELER GEÇİYOR BİLMİYORUM AMA O AKLINDAN GEÇENLER OLMAYACAK DUYDUN MU BENİ OLMAYACAK. (Tolga'yı iter.) Bide ben babam yüzüne seninle evleniyorum. Kendi isteğimle felan değil yani.
Tolga: Tamam sakin. Kimin yüzündense yüzünden sen benimle evleneceksin ya önemli olan o.(Göz kırpar gider)