3|P*ştlar

7.3K 43 17
                                    

Luke'nin Anlatımıyla

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Luke'nin Anlatımıyla

Ertesi gün erkenden kalkmış, odamın penceresinden gün doğumunu izliyordum. Aslında gün doğumu sadece bir bahane. Zaten okula gideceğim için bir süre gökyüzüne baktım ve kalkıp hazırlanmaya başladım. Rengi artık her ne ise postacı çantama gerekli eşyalarımı koydum. Ardından giyim serbest olan okulum için giyebileceğim birşeyler seçmeye başladım

Garip renkli bir pantolon ve yine garip renkli bir sweat ile okula gitmeye hazırdım (yazık kıyamam renk körü, hayır asla kendi körlüğümü canım karakterlerime yıkmıyorum [!])

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Garip renkli bir pantolon ve yine garip renkli bir sweat ile okula gitmeye hazırdım (yazık kıyamam renk körü, hayır asla kendi körlüğümü canım karakterlerime yıkmıyorum [!])

Eşyalarım ile salona indiğimde Penelope ve abim yemeye başlamışlardı. Sandalyeye oturdum ve çantamı yanıma koydum. Ardından iştah açan kahvaltılıkları yavaş yavaş, abimin deyimiyle uyuz uyuz, yemeye başladım.

• • •

Sıradan bir okul gününün ardından adımlarımı okulun dışına doğru olabildiğince büyük ve hızlı atarak koşarcasına yürüyordum. Bugün şirkete abimin yanına gidecektim, ara sıra yaptığım gibi.

Çünkü neden olmasın!

David ve saz arkadaşlarının elinden kurtulmuş olmanın umudu ve buruk sevinciyle şirketin yakınlarına hızımı hiç kaybetmeden geldim. Ki garip olan birşeyler vardı. David ne olursa olsun, işi olmadığı sürece, beni yakalamayı başarırdı. Ama bu sıradışılığı göz ardı ederek yürümeye devam ettim.

Tam adımlarımı yavaşlatmıştım ki aniden ağzımda ve vücudumun rastgele bölgelerinde hissettiğim el ve kollar ilerlememi engellemişti.

Ben ellerden kurtulmaya çalışırken David ve saz arkadaşları olduklarını tahmin ettiğim kişiler beni ara sokağa çekmişlerdi. Beni bırakıp yolumu kapatmak için önüme geçtiklerinde emin olmuştum onlar olduklarına.

Refleks olarak , hiçbir işe yaramayacağını bile bile, geri her adım attığımda onlar da aynı anda üstüme geliyordu. Bunun ne kadar korkutucu olduğunu bilemezsiniz, hele de benim gibi ufak tefek pısırık birisi olarak.

Mommy or Kitty? | Yarı TextHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin