"တော်ပါတော့ကွာ အသည်းကွဲတာလည်းကွဲတာပေါ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်းဂရုစိုက်ပါအုံး"
ဘီယာဘူးကိုဇွဲလက်ကဆွဲယူလိုက်သည်။
"ကိုကျော်ဘာသိလို့လဲ ကျွန်တော်ဘယ်လောက်ပဲကြိုးစားကြိုးစား မြတ်မင်းကကျွန်တော့်ကိုဂရုမစိုက်ဘူးဗျ"
"မင်းကိုဂရုမစိုက်တဲ့လူတစ်ယောက်အတွက် ဒီလောက်ထိဖြစ်ပျက်နေတာတန်တယ်လို့ထင်နေတာလား"
ကျော်လင်းအသံအနည်းငယ်ကျယ်သွားသည်။
"ဘာလဲ ကိုကျော်ကပါကျွန်တော့်ကိုငြိုငြင်ချင်တာလား ဟုတ်လား"
မူးရူးရူးနှင့်ကျော်လင်းကိုတွန်းထုတ်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်လည်းမနိုင်ဘဲ လဲကျသွား၏။ ကျော်လင်းပြန်ထူပေးကာ
"ဇွဲ မြတ်မင်းကိုတကယ်မေ့ပျောက်ချင်လား"
"မေ့ချင်တာပေါ့ဗျ ဖြစ်နိုင်ရင်သူ့ကိုမသိခဲ့တုန်းကလိုမျိုးပြန်ဖြစ်ချင်တယ် ဒါပေမယ့်..."
ပြွတ်
ဇွဲ၏နှုတ်ခမ်းသားကိုတစ်ချက်စုပ်သပ်ပေးလိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်ကိုဘာလို့နမ်းတာလဲ"
"မင်းပဲမြတ်မင်းကိုမေ့ဖျောက်ချင်တယ်ဆို"
ဇွဲလည်းမူးမူးနှင့်ခဏတွေဝေပြီး မေ့လိုမေ့ငြား ကျော်လင်းနှင့်အနမ်းပွဲလေးကျင်းပခဲ့သည်။
___________
"ဘာလို့မြူကမင်းနဲ့လမ်းခွဲချင်ရမှာလဲ"
"ဒါဆိုစာချုပ်ကဘာအတွက်လဲ ဟမ်"
"..."
မရှင်းပြခင်အသိစောခဲ့တာမို့ မြူ့မှာဖြေရခက်နေသည်။
"မြူ့မှာဖြေရှင်းပြစရာမရှိဘူးဆိုတော့ ကိုထင်တဲ့အတိုင်းပဲပေါ့... အေးလေ ကိုတို့လမ်းခွဲကြတာပေါ့"
ဟင်
"ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မြူလမ်းမခွဲနိုင်ဘူး မြူတို့ကြားမှာဘာပြဿနာမှမရှိဘဲ ဘာလို့လမ်းခွဲရမှာလဲ"
"လမ်းခွဲတယ်ဆိုတာပြဿနာတစ်စုံတစ်ခုရှိမှလား ဒါကြောင့်ဒီကိစ္စကိုဖန်တီးခဲ့တာလား ဟမ်"
YOU ARE READING
မြူ ( Completed )
Short Storyဤဇာတ်လမ်းသည် မည်သူတစ်စုံတစ်ဦးကိုမှထိခိုက်နစ်နာစေလို၍ရေးသားခြင်းမဟုတ်ပါ။ ဇာတ်ကောင်များကိုစိတ်ကူးယဉ်ဖန်တီးထားခြင်းသက်သက်သာဖြစ်သည်။ အမှားပါလျှင် နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးပါရန်။ With Love #သိုး
