KAN BEDELİ

bedel

Dilan hayalerini geride bırakmış sadece nefret edeceği bir adama bakarak kalkmıştı ayağa kalktı ve barana bakarak eline bir kitap alıp ona fırlatı ve banyoya girdi

2 GÜN ÖNCE

Baran yine her zamanki gibi çalışma odasında o kara günü düşünüyordu o kara günü .Bu elinde olan bir şey değildi tam o sırada bir telefon geldi ve telefonda

Onları bulduk.
Dediler baran sinirli bir biçimde neredeler diye sordu
Amcası ise bir oğuları ikide kızları var lokanta dükanı açmışlar dediler baran hızlı bir biçimde odadan çıktı aileyi çağırdı ve onları bulduk dedi baranın babaannesi sonunda o soysuzları yok edecez 17 yıl önce çektirdikleri acıyı şimdi biz onlara çektirecez dedi ve hadi oğlum güzel haberlerinle gel dedi o sırada baranı kardeşi zuhal geldi abicim her şeyi duydum ve biliyorum lütfen bende senin gibi his ediyorum ancak onlardan birini öldürmen ne annemi nede babamı geri getıre bilir dedi o sırada oradan cihan atladı ve ne dediyini zan ediyisun sen bize yaşatıklarını unutmadınmı dedi zuhal hayır unutmak mümkün değil zaten ama niye masum bir insan dedi ve baran yeter diyip silahını aldı ve çıktı hemen demirlerin restorantına gitti  ve zuhalin dediklerini düşündü ve uçeri girdi karşışında dilanı gördü baran dilanı itirdi ve cevdetin başına silahı dayadı dilan çığlık atı ve arkadan seyid ve hanifede geldi baran kan dökmiyeceğim ama sizden bir kan bedeli istiyorum dedi hanife hemen dilanı al dedi orada bak al ve git diye bağırdı dilan daha neyin ne olduğunu anlamadan baran kolunu tutu ve arabaya doğru sürükleyip onu eve götürdü ailenin karşısına çıkartı ve biz dilan demirle evleniyoruz dedi dilan ona bakıp çığlığı bastı ce etrafında ne bulursa kırmaya fırlatmaya başladı ve onu ardiyeye götürdü ve kapıyı kilitledi dilan içerde bir müdet oturdu sonra olanları düşünüp balkona çıkmak istedi ardiye küçük havasız ve karanlıktı kalktı ve balkon penceresini açmayı denedi ama açılmadı o sırada nefesi çıkmadı ve çığlık atıp bağırmaya başladı baran sinurlenip yukarı çıktı zuhal ve cihanda peşinde baran kapıyı açar açmaz dilan kendini dışarı atı ve ağlayarak nefes alış verişlerini düzeltmeye çalıştı baran onun kolundan tutu ve hemen kaldırdı dilan dokunma bana diye bağırdı ve elini kurtarmaya çalıştı baran dilanın kolunu bırakmadıkça dilan dahada bağırıyordu arkadan zuhal abi bırak diye bağırdı ama baran hiç bir şey duymuymuyordu dilan bir anda yığılıp kaldı zulal dilana doğru koştu ve onu odasına götürdü dilan gözlerini yeni yeni açıyordu zuhali gördü ondan korkmuyor ve öfke duymuyirdu ama diyerleri...
Odanın kapısını yavaşça açtı aşağıda bir hazırlık gördü aşağıya indi inmez olaydı azade dilanın kolundan tutar tutmaz "utanman yokmu senin" diyerek onu havuza attı dilan titrercesine çıkmaya çalıştı ancak azade izin vermiyordu o sırada baran geldi ama sesini çıkartmadan içeri geçti anlaşılan bir süre böyle geçicekti dilanı sudan çkartı ve ona siyah bir gelinlik giydirdi dilanın hazırlanmasına zuhal yardımcı olmuştu dilan o kadar güzel olmuştuki bir bakan bir daha bakardı ancak gelinliği siyahtı...
nikah memuru geldi baran dilanı almak için yukarı çıktı ve kapıyı açtı dilandan gözlerini alamadı hemen yüzükleri parmağına taktı ve eyer evet demesen ailen ölür dedi dilan masada mecburen evet dedi ve odaya çıktılar baran senden sadece nefret ediyorum dedi ve koltuğa oturdu dilanda yatağa yığılıp öylece kaldı