ჩემი პრინცი/დასრულებული

•4•

8 წლის შემდეგ.
ფრეზენთ დეი

-პრინცო თეჰიონ, მაგიდასთან გელოდებიან.

-მალე მოვალ.

კარები დაიკეტა,ოთახში კი მოწყენილი თეჰიონი ფანჯრიდან იხედება და კედლების იქით გადახედვას ცდილობს, იქ სადაც ფეხი მას არ დაუდგამს,

იმ დღიდან დააინტერესა სამეფო ქალაქის გარეთ ცხოვრება ,რომ ერთ ადგილას ვერ ისვენებდა.

საბოლოოდ გაემზადა და სამეფო სამზარეულოსკენ აიღო გეზი.

-აე!
შორიდან ვიღაცამ დაუძახა.

-იუნგი? მანდ რას იმალები, გამოიწიე.

-არა, შენ მოდი.

თეჰიონი გაკვირვებული უყურებდა მის მეგობარს.

-იმ გოგოს კიდე ეხმიანები?

-პრინცესა პარკ იონსოს?

-ხო...

-ჰოსოკს მოსწონს არა?

-მოსწონს კი არა, საიდუმლოდ ხვდებიან ერთმანეთს, მე ამის თქმა იმიტომ მინდოდა რომ გცოდნოდა, ყოველი შემთხვევისთვის თუ ერთმანეთს შეხვდებიან და რაიმე არასწორად ჩაივლის , უნდა დავეხმაროთ.

-იმ ბიჭზე რაიმე ისმის?

-შენ რომ მითხარი?

-კი ის ფანჯარაზე ვინც ამომიძვრა.

-არა, არავის კვალი არ არის.

-იმედია მოვა დღეს მაინც რომ სახეზე კარგად დავინახო.

-შენი საქმე შენ იცი ძმაო.
ხო იცი რაც გითხარი იცოდე არ დაგავიწუდეს. ერთმანეთს დავეხმაროთ.
გავიგე რომ შენს დაქორწინებას გეგმავს მამაშენი.

-რაა??
თვალები გაუფართოვდა თეჰიონს.
-ამაზე მე რატომ არ ვიცოდი?

-სანამ დაგელაპარაკებოდი და გმახავდი მანამდე მოვკარი შენი მშობლების საუბარს ყური, იონსოზე რადგან წლებია ხარ დაქორწინებული, უნდათ რომ ყველაფერი დააჩქარონ.

-ჯანდაბა,მადლობა იუნგი.

თეთრი ატლასით დაფარფატებდა თეჰიონი დიდ დერეფნებში, მალევე კი მაგიდას მიუჯდა და მშობლების გვერდით დაჯდა.