İstesem bile unutamadığım anılar ve yüzler var. Hepsinden kaçmak için vermiş olduğum milyonlarca dakika var. Lakin hiç bir sonuca sahip değilim.
Olmasını hedeflediğim tek bir şey bile olmadı şu ana kadar. Tanrı yolumu kapamış.
Hayır tanrı yolumu ortadan ikiye ayırmış. Bana layık gördüğü yol yarımmış.
Yıkık bir harabe imiş bu yol.
Bana bunu layık gören bir tanrı var derler. Tanrı?
Yolu oluşturan tanrı, yolu bozan tanrı her şeye sebep olan tanrı. Öyle mi?
Madem öyle, kızgın ve kırgınım bu tanrıya.
İnsanlara bahşettiği o güzel çiçekli yollara nazaran bana vermiş olduğu karanlık dikenlerle dolu bu yola sahip olmak için ne yaptım?
Soruyorum tanrıya. Ne yaptım?
Ya da farklı bir şekilde sorayım.
Diğer insanlar taze çiçek bahçelerine sahip olmak için ne yaptı?
Ben gecenin kucak açtığını soğuk sokaklarda donarken, diğerleri güneşin sahiplik yaptığı sıcak evlerde gün geçiriyor.
Tanrı söyle.
Bana yaşattığın onca korkunç şeyden sonra bir iyilik bile yapamaz mısın?
Nasıl tanrısın sen? Kuluna yardım etmeyen tanrı mı olurmuş?
O yüzleri, o günleri, o anıları unutmamı sağla.
Dünyada yaşattığın cehenneme katlanamam yoksa.
Tanrım ben senin üvey kulun muyum? Böyle bir şey mümkün mü?
Herkesin söylemiş olduğu, herkesin dilinde olan o kelime sahte miymiş?
'seni seviyorum' dediklerinde inanmıştım.
İnanmamalıydım.
Sanırım sözler yerine sana inanmalıydım tanrı.
Ama ağızlarından çıkan bu cümlenin anlamı çok büyük öyle değil mi? Nasıl yalan olabilir böylesine ağır anlam taşıyan cümle?
Yalanmış. Bir çöpten ibaretmiş. kelimeler sahteymiş.
Bana yol göster diyebileceğim tanrı yok yanımda. o da umudu kesmiş.
Yapayanlızım.
Kendi kendimeyim.
Sonsuza kadar da böyle olacak öyle değil mi?
Ah, hayır belki de sadece kendi ayaklarım üstüne durmayı düzgün bir şekilde öğrenene kadar sürer.
Üniversiteye gidebilir miyim?
Ah tabiki hayır. Param yok.
Param yok, evim yok, yanımda herhangi biri yok, aklıma bile mukayyet olamıyorum.
Dibe batmak dedikleri şey bu mu?
Bu ise bir an önce bitmesini istiyorum.
Müzik beni kurtaramıyor öyle değil mi?
Öyle olsa çoktan kurtulmuştum.Korkuyor muyum?
Hayır sadece bilmiyorum.
Hiç bir şey bilmiyorum.
Zalim dünyanın kurallarına göre oynamayı bilmiyorum. Bu yüzden sürekli geriye düşüyorum.
Kuralları klavuz ile vermiyorlar bana. Kendi başıma öğrenmeliyim. Kendi yolumu kendim oluşturur, kendi yolumu kendim bozarım. Bunun için bir tanrıya ihtiyacım yok.
Az önce önünden geçtiğim üniversite yetenek ile alıyor.
Yetenekli miyim?
Sanırım hayır.
Müzik ile ilgili en ufak bir deneyimim yok. Enstrüman alacak param yok. Sil konservatuarı kafandan.
Resim?
Belki.
Belki bir şeyler yapabilirim.Sadece yaşamak istiyorum.