•Love Winner||Hyunlix•

•EP2

...

    Aşık Hyunjin Ve Diğerleri Grubu

Hyunjin: GENÇLER İKİNCİ BİR KIRMIZI ALARM!

Chan Daddy: Bro şu an yanımda Changbin'im var bakamam ama sni önemsemediğimi düşünme.
Hadi görüşürüz.

Hyunjin: Sizin kafanıza kuş sıçsın.
Minho bari sen bak.

Salak Minho: Ne var it oğlu it.
İşine düşünce Minho bari sen bak oluyorum.
Çünkü BENİM NE SEVDİĞİM VAR NE SEVGİLİM
Neyse ne var hayvan kafa.

Hyunjin: Lan kes biliyosun yan sınıftaki Jisung'un seni sevdiğini hatta bi aralar bize bahsediyodun ondan.
Ne oldu la şimdi o da bıraktı dimi seni sevmeyi.

Salak Minho: Lan kafasız bırak Jisung'u da ne oldu sana bi onu söyle.

Hyunjin: Ya bro ben az önce dediğiniz gibi gidip Felix ile sohbet muhabbet edecektim tam giderken Felix ayaklandı ve beni görmesine rağmen yanımdan sanki beni hiç tanımıyormuş gibi geçip gitti.
İnanabiliyor musun.
Benim gibi yakışıklı karizmatik birini görmezden geldi.
Şuan terk edilmiş ve aldatılmış gibi hissediyorum.

Salak Minho: Ooo
Olay biraz ani olmuş.
Ya kardeş ben diyorum sana amk.
Sevmiyo seni inek o diyorum.
Dersten başkasına aşık değildir o.

Cüce Changbin: Şu an size yazmayacaktım ama mevzu büyükmüş.
Ya hepiniz gelin bize Hyunjin'i teselli edelim.

Chan Daddy: Sevgilim haklı gelin bana.
Bizde takılalım.

Salak Minho: Of ya canım sıkılmasa kabul ederdim.
Nese bari.
Gelirken birşeyler alıyorum aç kapıyı.

Chan Daddy: Hyunjin salya sümük ağlama da gel bize teselli edelim seni.
Zavallı.

Hyunjin: Kes lan sensin zavallı.
Neyse geliyorum.

     Felix'in Anlatımıyla•

    Yemeğimi yedikten sonra saatin beni  açımdan fazla geç olduğunu görünce gözlerim büyüdü. Hızlıca toparlanıp çıkacakken yan sınıfta okulda hep sonuncu olan Hyunjin'i gördüm ama şu an onunla konuşamazdım. Ve konuşmazdım da. Dersleri kötü olan biri ile iletişim kurmak saçma olurdu.

    Eve hızlı adımlarla yürüdüğümde beklediğimden 3 dakika erken varmıştım eve. Tam 17 dakika boyunca hızlı hızlı adımlarla eve vardım.

    Eve vardığımda eşyalarımı çantamdan çıkarıp yerli yerine yerleştirdim. Telefonumu hiç açmadan şarjının bitmek üzere olduğunu gördüğümde direk şarja taktım. Oysaki 3 gün boyunca günde telefona sadece 12 dakika bakıyordum o da okul grubundan atılan ödev ve sınav hakkındaki mesajlar ve bizim gruptandı. Okulların kapanmasına son 3 hafta kaldı ve yer yerinden oynayacak gibiydi. Yaz tatilinde okumak için binbir türlü kitap setleri almıştım.

     Telefonumu şarja bıraktıktan sonra hızlıca duşa girdim. Uyumak için son 28 dakikam kalmıştı ve elimi bir yandan hızlı tutmaya çalışıyordum. Aklıma sürekli okuduğum kitaplarda ya da ders notları aldığım kağıt ya da kitaplarda hatta bu gün kütüphanede rastladığım bilgisayarımın üzerindeki notlar sürekli aklımdan çıkmıyordu. Kimdiya da kimlerdi bunlar. Düşmanlarımın olduğunu düşünmeye başladım. Ben okul birincisi olduğumdan sürekli benimle dalga geçerler ya da dikkatimi dağıtmak için türlü türlü olaylar uydururlardı. Ama ben asla dikkatimi bozmadığım için ve onları takmadığım için biraz kızmış olabilirlerdi ve bu yüzden dikkatimi dağıtmama bu şekilde sebep olmaya çalışıyorlarsa tekrardan yanılıyorlar.