"Sevgilim ben gerçek değilim.."
dedi ağmaktan kızarmış gözlerime bakarken
"sen gerçeksin onlar seni göremiyor!"
dedim okyanus mavisi hayali gözlerine bakarken
"Yanında olamadığım için üzgünüm affet sevgilim..."
bana dolmuş gözleriyle bakıyordu ağzımı açıp birşey diyemedim
"kabullenemiyorum yanımda olamamana"
bana elleriyle uzandı ve sarıldı işte burası çok acıtmıştı neden gerçekten bana sarılamıyordu?
bağıra bağıra ağlarken bana sarıldı ve sırtımı okşadı
"sakin ol bebeğim gerçekte buluşacağız bir gün"
ona sarıldım ve boynunda ağladım hayatın acı gerçekleri yüzüme vurması çok ağırdı
"kimseye güvenemiyorum yapamıyorum lütfen yardım et"
"ben birşey yapamam özür dilerim sevgilim..."
dedi benden ayrılıp yok olurken sarılmayı bırakınca dolu gözlerle el sallayıp gülümsedi
"gitmem gerek seni seviyorum..."
"gitmesen olmazmı beni bırakmasan olmazmı?"
dedim dolu gözlerle
"sevgilim unuttunmu ben gerçek değilim..."
dedi acımasızca kaybolarak
sessizce baktım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ben gerçek değilim sevgilim..
Romansao bir hayal değildi sadece siz göremiyordunuz...
