-Babaanne! Babaanne! Aç gözlerini, nefes al. Babaanne!
Hastanedeyiz. Babaannemi yerde o halde görünce ambulansı aradım ve bizi bu odaya getirdiler daha doğrusu ben odanın dışındayım, babaannem ise odada gözlerini hiç açmadan ve konuşmadan öylece yatıyo. Gözyaşıyla ıslanan gözlerim kapanıyo.
Kabus gördüğüm ve korkuyla uyandım. Yanımda bi doktor vardı sanırım uyanmamı bekliyodu. Saat on bir. Hastaneye beş buçukta ambulansla geldik ama neden? Ya babaannem nerde? Aklıma birden babaannem geldi. Aniden ayağa kalktım. Aaah! Boynum tutulmuş hastene koltunda uyursam böyle olur. Doktor daha ben konuşmadan aniden "Babanneni kaybettik" dedi. Mal adam, özürlü böyle söylenir mi lan ibne. Ağlayarak babannem nerde die sordum. Pezevenk doktor "Morgda" dedi. Adamla sadece üç kelime konuştuk ve üçünde de dünyamı yıktı.Babannem, morg, kaybettik. İmkanı yok. Koşarak ve ağlayarak morga geldim. Gizem' e şuan çok ihtiyacım var veya başka biri de olur. Şuan sarılcak birine çok ihtiyacım var.
Morga geldim. Zemin katta ve buz gibi. Salaklar babaannemi nasıl buraya koymuşlar? Böyle düşünürken tutulan boynum yüzünden yeri göremediğimden ayağım takıldı. Tam o anda bi el bileğimden yakaladı beni kendine çekti ve sarıldı. İşte sarılacak biri, tam zamanında.
İLK AŞKLAR MORGDA BAŞLARMultimedya Derin ALKAN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK AŞKLAR MORGDA BAŞLAR
RandomAğlayarak morga koştum. Burası buz gibiydi. Babaannemi nasıl burda bırakmışlar? Şuan Gizem'e çok ihtiyacım var veya başka birine galiba şuan bana sarılcak birine çok ihtiyacım var.