အလင်းရောင်စူးစူးကြီးကသူ့မျက်လုံးကိုလာထိုးနေတာကြောင့်အတင်းအားစိုက်ပြီးမျက်လုံးကိုဖွင့်ခဲ့ရတယ် သူသတိရလာရင်ပထမဆုံးမြင်ချင်နေခဲ့တာမောင်နဲ့သူ့သားလေးကို သတိပြန်မရသေးပေမယ့်လို့မသိစိတ်ကတော့မောင်နဲ့သားလေးကိုသူလွမ်းနေခဲ့တာ မြှောျလငျ့ထားသလျုမဖွဈပဲသူသတိရလာတော့သူ့ဘေးမှာjiminတစ်ယောက်တည်းကပဲရှိနေခဲ့သည်
"jimin"
"jin...မင်းသတိရလာပြီ"
"အွန်"
"ဘယ်လိုနေသေးလဲ ခေါင်းကိုက်နေသေးလား"
"ဟင့်အင်း...ငါသက်သာတယ်"
jungkookများရှိလို့ငှား အခန်းထဲကိုမျက်လုံးနဲ့ဝေ့ပြီးလိုက်ရှာနေမိသည် jiminကသူ့အကြောင်းကိုအသိဆုံးသူတစ်ယောက်ဖြစ်တာကြောင့်jinဘာကိုရှာနေလဲဆိုတာသူမပြောပဲတန်းသိသည်
"jungkookကအိမ်ခနပြန်သွားတယ် kookieလေးကိုသွားကြည့်တာလေ"
"သားလေးကိုသွားကြည့်တယ်ဆိုတော့"
"ဟုတ်တယ် jungkookမင်းအခုလိုဖြစ်ပြီးကတည်းကအိမ်မပြန်ပဲမင်းနားမှာတစ်ချိန်လုံးနေနေခဲ့တာ မငျးစဖွဈတုနျးကဆိုရငျသူ့မှာအရူးတဈယောကျလိုဆေးရုံကလူတှအေားလုံးကျိုမငျးသတိပွနျရလာအောငျမလုပျပေးနိုငျလျု့ဆိုပွီးသောငျးကွမျးသေးတာ မင်းကိုကားနဲ့တိုက်သွားတဲ့သူကိုလဲသူကိုယ်တိုင်ကားနဲ့ပြန်တိုက်သတ်မယ်လုပ်လို့ငါမှာမနည်းတားထားရတာ bellaဆိုတဲ့မိန်းကလေးကိုလဲမသေရုံတမယ်လုပ်ထားတာ jungkookအခုလိုသွေးဆိုးတာငါပထမဆုံးမြင်ဖူးတာပဲ"
"မောင်...jungkookကငါ့နားမှာတစ်ချိန်လုံးနေတယ်ဆိုတော့သားလေးကိုဘယ်သူနဲ့ထားထားတာလဲ"
"ကလေးထိန်းနဲ့လေ jungkookပြောတာတော့စိတ်ချရတယ်တဲ့"
"ငါ့သားလေးမျက်နှာကိုမြင်ချင်လိုက်တာ"
"အခုမင်းသတိရလာပြီပဲkookieလေးမျက်နှာတသ်မဟုတ်ဘူး မင်းယောကျာ်းမျက်နှာကိုပါမြင်ရတော့မှာ"
"ငါ...ငါကသားလေးမျက်နှာပဲမြင်ချင်တာပါနော်"
"အေပါကွာ"
jiminနဲ့စကားပြောနေတုန်းအခန်းထဲကိုဝုန်းဒိုင်းကြဲပီးရောက်ချလာသည့်jungkook ပါးစပ်ကိုလဲjiminနာမည်ကိုအော်ခေါ်နေသည်