PROLOGUE

1K 57 32
                                    

HARMONY and Zeferino were silently making their way somewhere in the carriage after they had left the celebration inside the palace

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

HARMONY and Zeferino were silently making their way somewhere in the carriage after they had left the celebration inside the palace.

"Big sis—"

"Harmony." Pinutol ng dalaga ang sasabihin ng binata sa pamamagitan ng pag bigkas sa sarili nitong pangalan kaya naguluhan ito.

"Pardon?"

"Call me what you usually do." Diretso ang tingin ng dalaga sa labas ng bintana habang binibigkas ang mga katagang iyon. The young man had never referred to his older sister as ‘big sister,’ which is why Harmony was surprised by his behavior.

"I-I'm sorry..." Bahagyang ibinaling ni Harmony ang kaniyang mga mata sa binata na may kung anong emosyon sa mukha na hindi niya magawang mapangalanan. "Alam kong marami akong pagkukulang sa iyo bilang iyong kapatid, that's why I apologize. As your brother and the Crown Prince, I should understand what you're going through." Nagulat ang binata sa biglaang paghalakhak ng dalaga.

"As your brother my ass," humarap ito sa binata at nawala ang mga ngiti sa labi habang seryosong nakatingin sa binata. "Now you use the word 'brother' when I have always been invisible in your eyes. Do you see how much you make me laugh?"

"Since you were born, I have never existed in your life. Now, you'll show how you care about me, even if you don't truly. Well, let's just say you suddenly become concerned and sincere in what you say. But do you think I'll be pleased? No. Hindi ko kailangan ng pag-aalala mo or awa whatsoever, so how you treated me back then should continue until my death. Get it?"

Harmony didn't know where that feeling was coming from, but she thought maybe it was the words and feelings that the real Harmony couldn't express due to a lack of courage. Pero normal nga ba para sa kaniya na maramdaman iyon gayong hindi naman siya ang totoong Harmony? Hindi niya alam, basta ang alam lang niya ay nalalapit na ang kaniyang katapusan. Malapit na ang eksena kung saan magtatapos ang kaniyang buhay. Ngunit handa nga ba siya? Handa ba siyang harapin ang kamatayan sa pangalawang pagkakataon? Will she simply accept that her life will end at the hands of assassins?

Natawa siya sa kaniyang isipan sabay lagay ng kanang palad sa kaniyang noo at sumandal sa bintana ng karwahe.

No! It would be a disgrace for a high-ranking assassin like me to die at the hands of low-level assassins.

Huminga siya ng maluwag at umayos ng upo. Tama, hindi niya hahayaang mag tapos ang kaniyang buhay sa mga kamay ng mga mahihinang klase lang ng assassin kaya naman gagawin niya ang lahat upang makaligtas kahit pa gamit ang mahinang katawan na ito. She wasn't born an assassin for nothing.

Reviving The Side CharacterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon