Rhythm of Notes

PROLOGUE

It's almost Christmas, I am here at Baguio for work. 

Di ko kasi matanggihan ang pinsan kong si Roan ng sabihan nya ko na maging manager nya dahil mag-aartista sya. Ikaw ba naman paborito mong pinsan, for sure di mo matatanggihan. We are like real siblings. I'm happy for her kasi alam na nya kung ano ang gusto nya, ang makakapagpasaya sa kanya. She had an almost perfect life. Life that has a growing career and she had a man who is inlove with her. So, lucky her to have that kind of life. The life that is opposite on mine. 

Going back to my story.

They gave a rest sa mga artista and staff, Roan went to our room to take a rest or maybe para kausapin si Yohann, her non-showbiz boyfriend thru phone call. Sanaol may jowa charizz. Lumabas na lang muna ako para na rin makapagpahangin. Parang gusto ko ng alak ngayon. I search through my phone kung saan pwedeng tumambay to chill, then I found this resto bar na may live bands. So, I get there. Agad naman akong pumasok ng marating ko ang place. Di naman ganong mukhang magwawalwal tong place na to. 

I ordered a cocktail drink, pang chill lang. There is a gig here, di ko na nakita line up kung sino-sino. I'm scrolling on my phone then I here a familiar voice. Napaangat ang tingin ko sa mini stage. What is he doing here? Of all places bakit naman dito pa? Gusto ko nga mag-chill tapos makikita ko tong asungot na to rito. 

I ordered an iced coffee para pagbalik ko kina Roan ay hindi nya maamoy na uminom ako. After I receive my order ay umalis na rin ako. Ayaw ko ng magtagal dito lalo na at may asungot. 

Naghanap na lang ako ng lugar na pwede pang tambayan na ako lang, tahimik, at payapa. Pwede na siguro sa ilalim ng puno habang iniinom tong kape ko. I check the time, it's already Christmas, for sure ay hinahanap na ko ni Roan. 

Pagkarating ko ay tinawag nya ako, lumapit naman ako sa pwesto nya, Nang makarating ako ay seryoso ang mukha nya.

Roan: Saan ka galing?

Cyrene: Namasyal lang

Roan: Mag-isa ka?

Cyrene: Masama ba?

Roan: Hindi naman pero sana nagsabi ka kasi nag-aalala ako

Cyrene: Don't worry about me, kaya ko naman ang sarili ko

Roan: Kumain ka na?

Cyrene: Yeah, sa kwarto na ko ha, antok na ko e

Agad naman akong naglakad paalis. Nabigla siguro yon sa mga sagutan ko. Sorry Roan, nadamay ka pa sa inis ko. Paskong-pasko pa naman. Hindi naman talaga ako inaantok sadyang ayaw ko lang na makipag-usap ngayon. Bakit sa lahat ng tao ay sya pa? Bakit sa lahat ng lugar ay dito pa? At Bakit ba kasi ang malas ko?