Onları görmek için uğraşmaya pek gerek yoktur herhangi bir yerden karşına çıkıyolar zaten. Herkes onlardan kaçmaya çalışırken ben onların resimlerini çizerim...
Bölümde yazım hataları olabilir. Çünkü evde değilim ve telefondan yazıyorum. Normalde bilgisayar hataları gösterdiği için düzeltebiliyorum ama yanımda bilgisayar yok. Siz de daha fazla bekletmek istemedim. İyi okumalar. 🤗
_ _ _
Bu aralar okyanusun kıyısına gitmeye başladım. Sabah saat beş ti. Evden çıkıp otobüse binmem sonrada yarım saat yürümem lazımdı.
Şuana kadar okyanusta hiç efsane yada yaratık görmemiştim ve artık deniz manzarası yada balık çizmekten sıkılmıştım. Her zamanki gibi sandviçimi hazırlayıp çantama atmıştım. Bu sefer Miele bana yük olmasın diye ona gözükmeden otobüs durağına gittim.
Otobüsü beklerken yanıma sınıfım da olan biri geldi.
"Naber Khloe, nereye böyle bu saatte?"
"İyi de, neden sordun ve ayrıca sanane Ren."
Bu Ren, cesur ve cana yakın biridir.
İsminin anlamı Lotus.
Benden 1 yaş büyük ama isminin yanına saygı eki getirilmesinden hoşlanmaz.
Kedilere alerjisi vardır ama kedileri çoksever.
Aslında Ren'i pek tanımıyorum bir ara Miele bana anlatmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bende iyiyim, sorduğun için sağol!"
Gözlerimi devirdim.
"Okyanusun kıyısına gidiyorum oldu mu?"
"Evet, oldu."
Geri önüme dönüp otobüsün gelmesini beklemeye başladım.
"Neden hayla burdasın? Yoksa beni mi izliyorsun?"
"Yaptığım proje için kabuklar ve taşlar gerekli bu yüzden okyanusa gidicektim."
"Yani benimle mi geliyorsun?"
"Evet, ne olmuş yani."
Ellerini cebine koyup önüne döndü.
"Peki, madem öyle diyosun. O zaman bana yardım edeceksin."
"Bekle, neden miş o?"
"Proje bahanesini yemezler canım."
Ona sinsi bir bakış attım.
"Tek amacın benimle bir yere gidip kaynaşmak yada aklından her ne geçiyorsa işte."
