Selamlar!
Siz bu kitabı okurken, ben de sizin yorumlarınızı okurken zevk alıyorum! Lütfen bana bol bol yorum verin ask bahçelerim! Sizi çok seviyorum.
Umarım bölümü beğenirsiniz.
Hadi iyi okumalar, bol yorumlar.
***
Uyandığımda, yüzüme vuran güneş ışığıyla homurdanıp, kafamı altımdaki sıcak bedenin göğsüne gömdüm, bu hareketimle belimdeki kollar daha da sıkılaşmış, kulağımın dibindeki nefes sesleri, iç çekmeye benzer bir hal almıştı.
Burnuma dolan erkeksi koku, açılmayan bilincim sayesinde daha da mayışmama ve altımdaki bedene sokulmama sebep oluyordu. Uzun zamandır bu tarz bir huzur hissetmediğimden olsa gerek, içimi kaplayan yumuşak his, beynime uçuyormuş hissinin sinyallerini veriyordu.
"Ben senden nefret edebilir miyim be Mert'im..."
Belimle sırtım arası dolanan ve orayı okşayan el, beni o kadar mayıştırıyordu ki, tekrardan uykuya dalabilmem oldukça olasıydı. En son ne zaman bu kadar rahat ve huzurlu hissetmiştim acaba?
"Yemin ederim dünya bir yana sen bir yana..."
Kulağıma dolanan fısıltı, artık gözlerimi açmam gerektiğinin sinyallerini vermeye başlamıştı bana. Bedene yasladığım elimi yüzüme çıkartıp gözlerimi ovuşturdum ve gerindim olduğum yerde.
Saçlarımda hissettiğim parmaklar, sebepsiz gülümsememe sebep olmuştu, fakat artık uyanmam gerekiyordu. İstemiyordum aslında, sanki yıllarca burada böyle yatabilecekmiş gibiydim.
Sıcacık hissediyordum, gözlerimi kırpıştırarak açtığımda, dudaklarımdan ufak bir esneme kaçmıştı. Ardından dün geceki İrfan'la olanlar beynime doluştuğunda, ardına kadar açılan gözlerimle, iki saattir o sıcak beden diye bahsedip sırnaştığım kişinin İrfan olması gerçeği de suratıma tokat gibi çarpmıştı.
Dün gece İrfan sarhoştu, ama artık ayıktı, kendime gelmem, normale dönemem gerekiyordu. Dün geceki gibi devam edemezdi değil mi?
Kollarımdan ittirerek kendimi havalandırdığımda, İrfan'ın bakışları da beni bulmuştu, elini saçımdan çekmişti, kolları hala belimdeydi ve ben gözlerimi kırpıştırıyordum. İri gözleri, yüzümde dolaştığında, gece bana söylediği şeyler de birer birer hatırıma gelmeye başlamıştı.
"Günaydınn Mert."
Ufak bir tebessüm vardı dudaklarında, dün gece yaşananlar doluşmaya devam ederken zihnime, bu olaylar beynimi baskıladığı için kendimi üzerinden çekerek kenarıya bıraktım. Şimdi yan yana uzanıyorduk koca yatakta.
Dün gece sarhoşken söylediği şeyler ve yaptıkları zihnimi bulandırmıştı. Beni germiş, heyecanlandırmış ve tuhaf hissettirmişti. Erkeklerden hoşlanıyor muydum bilmiyordum, tek bildiğim şey ise dün gece İrfan'dan deli gibi etkilendiğimdi. Fakat dediğim gibi, 'sarhoşken' yapmıştı bunların hepsini, yani hiçbir anlamı ve önemi yoktu.
Onun açısından en azından.
Hem cinsel bir çekim, hem de duygusal bir çekime sebep olmuştu bünyemde ve bunların hepsini sarhoşken yaptığı için kızgındım galiba ona. Çünkü belki de hatırlamayacaktı bile, kalbimin kırıldığını hissettim.
Hatırlasaydı ne değişirdi bilmiyordum ama, en azından kırgın hissetmezdim sanırım.
Düşünmemi bile gerektirmezdi belki de, aslında düşünmemi gerektiren bir şey vardıysa, o da dün gece o aptal sevgilisi yüzünden canımı yakmış olması ve bana nefret kusmasıydı. Her şeyden ziyade bu canımı sıkıyordu işte, sonuçta diğerlerini göz ardı edebilirdim, çünkü rahatsız hissettirmemişti hiçbiri, germişti tamam, fakat bi kırgınlığa sebep olmamıştı, fakat bunu göz ardı edemiyorum.
