Selamlar!
Umarım bölümü beğenirsiniz!
Az önce tamamladım, şimdi de atıyorum.
Eksiklerim, saçma kısımlar falan varsa kusura bakmayın.
Bol bol yorum bekliyorum, satır arası yorumlarda bulusalım öz bebeklerim!
Muah!
***
Kollarımı göğsümde bağlayıp, duvara yasladım tek omuzumu. Alt dudağımı dişlemeye başladığımı şimdi yeni yeni fark ediyordum. Soner abi işini bitirmişti, şimdi ise İrfan'a yapması gerekenleri söylüyordu.
"Ben birkaç ilaç yazdım, onları düzenli olarak kullan. Ciddi derecede soğuk almışsın, yat dinlen. Sıcak bir şeyler iç, sonra az buz toparlanırsın zaten. Oldu da daha kötü oldun, Mert beni arasın, gelirim yine."
Ayaklanmıştı, ben de yerimde hafifçe doğruldum. Soner abi eşyalarını topladı ve tamamen kalktı, İrfan'la vedalaştıktan sonra benim yanıma doğru yürüdü, odadan çıkıp kapıya doğru yürüdüğünde, merakla sordum.
"Çok uzun sürer mi iyileşmesi abi?"
"Yani en az bir hafta dinlenmesi lazım Mertom, çok feci soğuk almış. Ama iyileşir yani rahat ol, ilaçları da alın. Baktın ateşi düşmüyor, yazdığım ateş düşürücüyü ver, ılık bir banyo falan yapsın. O şekilde düşer yani."
"Eyvallah abim, teşekkürler."
"Ne demek oğlum, hadi dikkat edin kendinize."
Soner abiyle vedalaştıktan sonra, cebimdeki telefonumu çıkarttım. En son konuştuğum Ceylan'ın numarasını çevirdim. Telefonu birkaç çalışta açılmıştı.
"Efendim abi?"
"Abim, müsait misin?"
"Evet abi, Samet'le starda oturuyorduk. Noldu?"
"Samet mi? Bizim Samet mi?"
"Abi kaç tane Samet'le arkadaşım ben Allah aşkına?"
"Ya tamam neyse, ben sana şimdi ilaç reçetesi atıcam. Bana onları alıp gelebilir misiniz?"
"Geliriz abim de, hayırdır bir sorun mu var?"
"Yok yavrum ya, İrfan abin dün gece içmiş içmiş salak salak yağmurun altında ıslanmış bir de, şimdi götünü doğrultamıyor. Üşütmüş, Soner abi birkaç ilaç yazdı. Onlar yani."
"Tamamdır abim, yarım saat, kırk dakikaya sendeyiz."
"Sağ ol yavrum, öptüm seni."
"Bendeee."
Telefonumu kapatıp cebime koydum, Samet'le Ceylan çok yakınlardı. Gerçi Ceylan Emre'yle de yakındı, ama bazen bu yakınlıklarının ne tür bir yakınlık olduğunu kestiremiyordum. Fakat çıkışamıyordum da, öyle değilse bizimkilere ayıp olur diye.
Emre'yle çoğunlukla kardeş gibilerdi, Samet'le de sürekli dışarı çıkıyorlardı. Ama eğer biriyle manita olucak olsa, bunun Emre olmasını isterdim. Çünkü Samet benden bile büyük, yani Ceylan'sa daha 21 yaşında. Emre'yle yaşları daha yakındı anlayacağınız.
Düşüncelerimi kafamdan savarak Ceylan'a reçeteyi mesaj attıktan sonra telefonu cebime koyup yatak odama doğru ilerledim. İrfan yatakta uzanmış, tavanı seyrediyordu. Yanına adımladığımda, bakışları beni buldu.
"Ceylan ilaçları getirecek bir yarım saate, o zamana kadar biraz dinlen, sana çorba falan yapayım ben."
Başını usulca salladı, "Seni de uğraştırıyorum böyle..." bu söylediğiyle güldüm, "Mal mısın lan? Tamam sen beni manitanın yediği bok yüzünden yumruklamış olabilirsin ama ben dostuma yük gözüyle bakmam." dedim, hafifçe yanına oturdum.
