Doctor | Hyunho

0.7

---

Rüyada mıyım? Yada bir şakada mı?

___

"Huhuuuu Minho yaşıyor musun?"

"Şok oldu sanırım"

"Öyle pat diye söylerseniz olacağı buydu"

Yavasça Minho'yu dürttüm

"Hey Minho? İyi misin???"

"Ben...iyiyim sadece şaşırdım biraz"

"Ben demiştim"

"Ee yapcak bişey kalmadı biz gidelim dimi millet" dedi Bang imalı imalı

"He? Evet evet hadi gidelim" diyip bir anda yok oldular hassiktir ben niye kaldım kabak gibi! Bende gideyim en iyisi buda kalsın burda bir şey olmaz. Yada odasına götüreyim, mantıklı evet. Arkamı dönüp Minho'nun yanına gittim. Arkasına geçtim ellerini çözdüm.

"H-hyun?"

"Efendim?"

"Bunları... planladınız dimi?"

"Tesadüf diyelim"

"Yalan söyleme Hyun. Şehirde yüzlerce hastane varken benim olduğum hastaneye gelme ihtimaliniz çok düşük"

"Tesadüf dedim ya! Eğer karşılaşmasaydık biz yine arayıp seni bulurduk"

"N-neden beni aradığınızı anlamadım?"

"Hani baban anneni öldürdü sonra seni kaçırdı seni kurtaracağız dedik. Üstüne üstlük babana ulaşıp intikam alacaktık anlatabildim mi saksıyı çalıştır Minho!"

"Umm pekala ama babamla görüşmüyorum."

Bir şey demeden arkamı döndüm mutfağa ilerledim. Minho da arkamdan geliyordu hiç değişmemiş aynı masumluğu duruyor.

"Hyun...açım"

"Yani?"

"Y-yiyecek bir şeyler var mı?"

"Bekle bakayım"

Buz dolabını açtım alışverişe çıkmamız lazım sanırım lafın gelişi bile değil hiç bir şey yok evde!

"Um sanırım markete gitmeliyiz."

"Şimdi mi?"

"Hmhm"

"Bende gelebilir miyim?"

"Gel"

Minhoyla çıktık markete gitmeye başladık

"Keşke üzerime bir şey alsaydım" dediğinde Minho'ya döndüm.

"Üşüdün mü?"

Hafifçe kafasını salladı. (Bu olay cok sıradan ama bana göre çok tatlış)

Ceketimi çıkardım Minho'ya uzattım.

"Al giy"

Gülümsedi ve elimden ceketi aldı giydi. Çok tatlı...

"Teşekkürler Hyun"

"Önemli değil"

Markete girdik evdekileri en azından 1 2 gün tutucak şeyler tıktım alışveriş arabasına.

"Hyun!"

"Efendim"

"Şey ee kurabiyeden alır mısın??"

"E al koy sepete"

"Boyum"

"Anlamadım?"

"Boyum yetmiyor"

Boşluğuma geldi gülmeye başladım

"Ya ne gülüyorsun mal mısın? İyi ki bir şey istedik senden"

"Tamam sakin ol bir şey demedim minyon"

Diyip istediği kurabiyeden aldım. Sonra kasaya ilerledik aldıklarımızı ödeyip çıktık.

"Bu kadar şey yetecek mi?"

"Zaten genelde dışarıdan söylüyoruz bu bir süre bizimkileri oyalasin diye atıştırmalıklar"

"Haa anladım"

Mekana ilerlerken ayak sesleri duymaya başladım başta Minhonundur diye umursamadım ama arkadan geliyordu. Sessizce Minho'ya eğildim.

"Arkamızda biri var sen şu taraftaki sokağa gir saklan bana bir şey olursa bizimkilere haber ver olur mu?"

"Ne!"

"Şştt sessiz ol hadi"

Minho'ya poşetlerin birazini daha çaktırmamaya çalışarak verdim. Gülerek veda eder gibi yapıp yollarımızı ayırdık. Bu gelen adam sapık mı yoksa birinin elemanı mı anlamadım.

Biraz ilerledikten sonra sesin kesildigini fark ettim. Arkamı döndüm. LAN ADAM YOK! Hassiktir Minho!

"Olamaz hayır şaka mı!"

Minho'yu gönderdiğim yere koştum.

"HYUN!!" Minho'nun sesi hayır hayır

___

"Bırak beni!"

"Niyeymiş?"

"ALKOLLÜSÜN SAPIK HEM ERKEĞİM BEN"

"Bağırma bana! Saniyesinde öldürürüm seni"

"HYUN!!!"

"Hyun da kim küçük?"

"SANANE BUNDAN BIRAK BENİ"

Adamı ittirmeye çalışıyordum. Hyunjin nerdesin...

"MİNHO"

Adamla ikimizde kafamızı çevirdik sonunda işte.

"Çekil bilader işimiz var"

"Siktir git orospu çocuğu" diyerek Hyunjin adamın üzerine yürüdü. Adamın eli beline gitti. SİLAHI MI VAR?!

"HYUN SİLAHI VAR"

"Ne-"

Adam silahı Hyunjine doğrulttu.

"Ya burdan yok ol yada ikinizide öldürürüm"

"Bok öldürürsün" diye ses gelince hepimiz sesin geldiği yere baktık.

Çocuklar... işte onlardan beklenen hareket.

---
SELAMMM nasılsınızz internetsiz bir yerdeydim o yüzden bölüm atamadım çok özür dilerim millettt
Bir kitap çıkaracağım yanlış bilinenler diye bakarsanız sevinirimmm
Görüşmek üzereeee <3