𝙍𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙝𝙚𝙧𝙚|Satosugu

Five

Yıllar su gibi akmış ve üniversite için karar zamanı gelip çatmıştı. Suguru Satoru'nun ona zarar vereceğini, hatta canını daha çok yakacağını bildiği için japonyadan ayrılmaya karar vermişti. Satoru'nun bundan haberi yoktu bile. Son dakika  "Satoru ben üniversite için hollanda'ya gidiyorum görüşürüz kendine iyi bak" mesaji almıştı. Satoru bir hışımla taksiye atlamış ve geto'yu bulmuştu:

"Açıklamanı yap suguru."

"Ne açıklayayım ki satoru, japonya'yı oldum olası sevmedim ve gidiyorum. Bu kadar."

"Ciddi misin sen? Hiç mi önemim yok gözünde, seni seviyorum suguru hep sevdim ve seveceğim."

"Hah, bunu günde 3 sevgili değiştirip, en az 5 kişiyle yatan birisi mi söylüyor, siktir git satoru."

"Suguru gitme yemin ederim her şeyi değiştireceğim seni seviyorum benimle kal."

"Satoru, sen hiçbir zaman sözünü tutmadın, buna nasıl inanabilirim?"

"Suguru haklısın, ne diyorsan de haklısın. Yemin ettim lütfen beni böylece bırakma. Lütfen seni çok seviyorum o kadar çok seviyorum ki kalbim ağrıyor."

"Kalbin her zaman benim için ağrıyacak satoru. Yerime başkalarını koymaya çalışacaksın, kimse yerime geçemeyecek. Beni özleyeceksin, fakat beni bir daha asla bulamayacaksın. İzninle uçağımın saati geliyor."

"Siktir suguru!"

*Suguru'nun kolunu tutar*

*Suguru onu geri iter ve yoluna devam eder*

"Suguru..."

"Özür dilerim satoru fakat yapmak zorundaydım..."

Satoru bir hışımla çöp kovasını tekmelemeye başlamıştı. Bir söz vardır "kaybedince anlarsın elindekinin değerini" hah işte tam onu yaşıyordu şuan. Suguru onun için hep en değerlisi olmuştu. Onu bir kıza değişmezdi. Son zamanlar da ne oldu anlamıyordu. Suguru onun biriciğiydi. Ona aşıktı, her bir zerresini ayrı seviyordu. Bu mallıği nasıl yapabilmişti harbiden. Ağlamak istedi, bağırmak çağırmak. Haksız olduğunu iliklerine kadar hissetti. Allah kahretsin ki onu kaybetmişti, gerçi henüz kaybetmiş değildi. Evet aklında ki fikri uygulayacaktı.