~Your Dear Angel~

~Your Cute Angel~

Bakugou herzamanki gibi nefret ettiği okula gittiği sabahlaradan biriydi gözlerini somurtkan ve duygusuz bir şekilde açtı yatağından kalktı ve derin bir nefes verdi, okul üniforma'sını giyindi ve dişlerini fırçaladı ve aşağı indi annesi mutfaktan bakugou ya seslendi

"Günaydın tatlı pomerian'ım!"

Bakugou gözdevirdi ve çantasını alıp kapıdan dışarı çıktı

Mitsuki bunu görünce gülümseyen yüzü asılmıştı

Masaru: "onun nesi var böyle?"

Mitsuki masaru'nun önüne pişirdiği krep'ten koydu ve suratını istemsizce asarak kocasının gözlerinin içine baktı

"bilmiyorum bu aralar çok ruhsuz ve somurtkan artık onunla alay etsem bile bağırmıyor"

Masaru bunu duyunca yudumladığı kahvesini püskürtmemek için ağzını tuttu ve öksürmeye başladı mitsuki yavaşça masaru'nun sırtına vurdu masaru öksürmesi bitince Bi soluk aldı ve mitsuki ye baktı oğlunu hiç bağırmadığı bir günü düşünemiyordu

Masaru: "ciddi misin sen?"

"Alaycı bir ifadem mi var?"

Masaru:"okul'dan dönünce konuş istersen?"

Mitsuki kafasını aşağı yukarı olumluca
salladı ve krep pişirmeye geri döndü

*okulda*

Bakugou sırasına oturdu ve pencereden dışarıyı izledi, güzel bir ilkbahar sabahıydı ama bakugou için sadece normal bir gündü, onu tek etkileyen şey kiraz ağaçlarıydı, pembe sakura çiçeklerin düşüşünü her zaman izlemeyi sevmiştir,yeniden doğuşun anlamına gelen ve oradaki kızların sürekli o sakura çiçeklerinin yapraklarını yakalamaya çalıştıklarını gördüğünde onları izler ve içten içe o efsanenin ne kadar saçma olduğunu düşünürdü

Sonuçta İnsan hiç sevdiği kişi sakura ağacının altında durduğunu görünce sakura çiçeğinin yaprağını yakalayıp o aşkın ölümsüzleşeğinekim inanırdıki? hepsi sadece uydurma bir efsaneydi

Bakugou bunları düşünürken kafasına atılan kağıt uçak ile daldığı düşüncelerden kurtuldu ve kimin attığına bakmak için kafasını sağa çevirdi, birkaç sinir bozucu zorba görünce kağıttan uçağı kafasından aldı ve eliyle top hale çevirip çöpe doğru fırlattı

"rahat bırakın beni sizi çirkin ucubeler"

3'lü arkadaş kahkaha atmaya başlayınca bakugou'nun kırmızı gözleri kısıldı ve ters ters bakınmaya başladı taki kırmızı saçlı bir çocuğun onun yanındaki sıraya oturup tatlı ve sıcak bir tebessümle gülümsediğini fark edene kadar

"hm?"

Kırmızı çocuk hafif kızardı ve ardından keklemeye başladı

"ş-şey selam ben k-ki-kirishima kirishima ejirou"

Bakugou çocuğun zararsız olduğunu görünce gözlerini sakin bir tavırla araladı

"katsuki... katsuki bakugou"

"oh tanıştığıma memnun oldum katsuki"
Çocuğun sesi dost canlısı ve yumuşaktı
Kirishima bakugou'yu sessiz bir tonla fısıldadı

"buradakiler çok acımasız hepsi zorba ve önceki sınıfımdan zorbalık gördüğüm için başka sınıfa verdiler"

Bakugou çocuğa biraz etkilendiğini belirten gözlerle baktı

"hm yazık olmuş ama burasıda bir okadar kötü"

Kirishima çekingen bir tebessüm ile bakugou'ya baktı

"benim için sorun değil sonuçta son 2 hafta ve gitçeğimiz liseler çoktan belli olucak"