Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karanlığın nüfuz ettiği sonsuzluğa değiyor bakışlarım Yapay ışıkların yetersizliği hâkim maviliğin üzerinde Birkaç bulutun arasına gizlenmiş ay Bu gece kusurlarını gösterecek kadar sevmiyor kendini
Rüzgârla ahenkli adımlarım Dalgalarla birlik olmuş aldığım nefesler Sarsmıyor soğuk bedenimi Çünkü bu sefer ben sarsıyorum benliğimi
Yürüyorum, kim istedi bu eylemi Hayatın akışına uyum mu yoksa ruhumun nefes almak istemesi miydi beni buraya getiren İnsanlar yaşadıklarından bihaber geçiyor önümden Belki de yaşamanın kendisidir sevdiğine sığınmak?
Ve ben o kollar beni kabul eder mi bilmeden savruluyorum bilinmezliğin kör kuyusunda.
