Autumn sonata•Yoonseok

sonata no.15

İçtiğim şarabın acı tadı siliniyor hafızamdan, yerini bambaşka bir şeye bırakıyor. Bozuk kaset gibi tekrarlanıyor bu kafamda.
Herkes uyurken uyanık bir zihindi zamanın taparcasına sevdiği. Sarhoş olduğumdan değil ama aklı başında değil gibiyim. Temiz hava almak için penceremi açtığımda sert rüzgâr yüzümü çizdi sanki; kuruyan dudaklarım daha çok acıdı. Umrumda değildi bütün bunlar, zihnimde köşe bucak dolanan kelimeler farklıydı.

Bana yapabileceği tek kötülüğün ne olduğunu şimdi anlıyordum işte; ben de ona aynısını yapmıştım. Zihnini adım ve varlığımla doldurmuştum.
Yazdığı satırlarda beni unutmama yemini etmişti ve aynı yemin beni de bulmuştu çok geçmeden.

Ne mektupları yaktım ne de atan kalbimin durmasını istedim. Piyanonun başına geçip büyük bir tutkuyla değdi tuşlara parmaklarım.
Ve ben onun bana sunduğu aşkı tattım.

Adını öğrendim ve bir daha da çıkmadı aklımdan.

Jung Hoseok haklıydı, artık onu unutmam mümkün değildi.

Min yoongi günlüğü 23'