ဤလူသားနှင့်ချစ်သက်သေ

ဤလူသားနှင့်ချစ်သက်သေ ဇာတ်သိမ်း 🔞

ဤလူသားနှင့်ချစ်သက်သေ

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

"မင်းငါ့ကိုဘာလို့ချုပ်ထားတာလဲ.."

လက်နုနုသွယ်လေးတွေကို သံကြိုးအတုတ်ကြီးတွေနဲ့
နီရဲနေအောင်တုတ်ခံထားရ၏.. ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး၀တ်စလစ်ဖြစ်နေရင်း..ဆံပင်ဖားလျားကို ရမ်းခါ‌ကာ
စိုက်ကြည့်ပြီး ‌ပြန်အော်ပြောနေခဲ့၏..ချုပ်ထားသောထိုသူက ..

"ရှင်းရှန်..မင်းကတော့ကွာ..ငါနဲ့မတွေ့တာတောင်ကြာခဲ့ပြီပဲ.."

"မင်းနဲ့တွေ့စရာအကြောင်းမရှိဘူး..ငါ အိမ်ထောင်တစ်ခုကို တည်ထောင်ဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့တာ မင်း၀င်မရှုပ်ပါနဲ့.."

"ငါက မင်းရဲ့ ပုံရိပ်ယောင်သက်သက်ပဲလို့ထင်နေတာလား..?
ငါခွင့်မပြုနိုင်ဘူးကွ..ငါကမင်းရဲ့နတ်ဆိုးဘက်ခြမ်းလေ..မင်းမေ့နေတာလား.."

ရှင်းရှန်နှင့်တစ်ပုံစံတည်းတူသော သူပင်..
မီးတောက်ရဲရဲတောက်နေသော သံကြိုးတုတ်တုတ်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်လျက်..

"မင်းကိုအပြင်ပြန်ထုတ်မပေးနိုင်ဘူး.."

"ဘာလို့လဲ..ချင်းချုန် ..ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ ဟမ်..တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ.. မင်းစိတ်နဲ့ဆို သခင်ပါသေလိမ့်မယ်ကွ.."

ငိုယိုကာ တောင်းတောင်းပန်ပန် ပြောဆိုနေသော
ရှင်းရှန်၏မျက်နှာပြင်ဖွေးဖွေးမှာ မျက်ရည်များဖြင့်ပြည့်နှက်နေလေရဲ့..

တစ်ဖက်ကမထီမဲ့မြင်ပြုံးပြကာ..

"မင်းငိုတိုင်း ငါကသနားမယ်မထင်နဲ့နော်..မင်းငါ့ကိုဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရဘူး.."

ငိုယိုကာ မော့ကြည့်၍..

"မင်း .. မင်းလဲ ဟောင်ဝူ့ကိုချစ်မှာပါ..အဲ့..အဲ့နေ့ညက သူနဲ့ငါလုပ်တော့ မင်းလဲရှိနေခဲ့တယ်မလား..နားရွက်တွေအမှီးတွေထွက်လာတာ မင်းစိတ်နဲ့ထိန်းချုပ်ထားတာမလား.."

နတ်ဆိုးစိတ်နဲ့ချင်းချုန်က မျက်နှာတစ်ချက်ပျက်သွားသည်..
"မင်း..စောက်ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားလိုက်စမ်း..
မင်းကို ငါလုပ်မိလိမ့်မယ်.."

ပြုံးပြကာ..

" မင်းသူ့ကိုချစ်တယ်မလား.."

"မင်းကိုစောက်ပါးစပ်ပိတ်ဖို့ငါပြောနေတယ်.."