Okulda ilk gün

20 3 10
                                    

Gece eve geldiğimde kimseyi görmemiştim direkt odama gitmiştim. Odada çalışma masasının üzerinde bir not görmüştüm ve  gidip hemen okudum.

"Kuzum biz yarın balayı için yola çıkıyoruz Barışla, bir hafta yokuz. Gece odana geldim yoktun, dikkat et kendine. Sana masanın üzerinde kredi kartımı bıraktım istediğin gibi kullan. Lütfen benim mutluluğumu bozacak hareketler yapma kızım. Yanlış bir hareketinde Sayer ailesi zarar görecek. Lütfen buraya alışmaya çalış. Seni seviyorum.
Annen."

Annem çok mutluydu onu hayatında ilk defa bu kadar özgür ve mutlu görüyordum, belkide paradandır. Kızının mutluluğunu bu kadar düşünmemesi kalbimi çok kırıyordu.

Notu rastgele bir çekmeceye atmıştım ve alarm kurup hızlıca yatağıma girip uyumuştum.


"Siktir!"

Telefonuma yetişip alarmı kapattım. Kulağım sikilmişti! Yatakta durup nerede olduğumu algılamaya çalıştım.

Yüzümü buruşturup tuvalete gittim, boynum ağrıyordu. Rutin işlerimi hallettikten sonra dolabı açtım ve siyah kısa kot şortumu çıkardım, üstüne de beyaz crop aldım ve birde kahverengi bir gömlek aldım. Kafama bir şapka aldım. Ayakkabı olarak da converslerimi giyecektim.

Adam olana çok bile(!)

Okul forması giymeyecektim ilk gün. Çünkü yoktu? Hah?

Kapımın tıklatılması ile tereddüt ederek 'gel' dedim.

Derini görmemle kaşlarım çatıldı. Derin hazretlerini hangi güç benim kapıma getirmişti?!!

"Formanı getirdim, yeni alındı senin için.."

Derinin yüzünde gülümseme vardı?? Bu kız iyi miydi yahu?

Ayıp olmasın diye bende gülümsedim.

"Teşekkürler"

"İris şey diyeceğim ya dünki davranışım için kusura bakma.."

Yutkundum.

Neden şu an gözüme tatlı geliyordu! Sanırsın melek.

"Sorun değil.."

"Sen hazırlan sonra kahvaltıya gel Leyla ablama ayıp olur gelmezsen.."

Diyip odadan çıktı.

Yani Leyla benim ablam değil? İstediği kadar ayıp olsun ayrıca sabah sabah kahvaltı mı yapılır ya?

Gözlerimi devirerek Derinin yatağın üzerine bıraktığı formayı aldım ve üzerimdekileri çıkarıp onu giydim.

Kahve tonunda bir kot ve üzerinde de lacivert bir forma.. ne kadar kolejde olsan, formalar her zaman kötü olur..

Üzerime siyah deri ceketimi aldım ve odadan çıktım, odadan çıkarken aynı zamanda saçlarımı tokadan kurtarıp serbest bıraktım. Ellerimle şekil vermeye çalıştım ve yemek masasının olduğu yöne doğru ilerledim. 

Leyla yine aynı yerine oturmuştu ve yanında da Derin vardı dün ki gibi aynı. Bende dün annemin oturduğu yere oturdum, servis oraya açılmıştı.

Leyla benimle göz teması bile kurmuyordu.

Derin bana telefonunu uzattı ve "numaranı kaydeder misin sınıf grubu için" dedi. Açıkçası Derin hakkındaki fikirlerim değişmek üzereydi.

Telefonu elinden aldım ve numaramı girdim kaydetmeye basmadan Derine verdim, kendisi nasıl kaydederse kaydetsin.

Karşımda Leyla oturduğu için çok geriliyordum çünkü aramızda ki o soğuk hava yalının dışından bile hissedilir cinstendi.

ARAF Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin