𝘼𝙡𝙮𝙖| 𝙏𝙀𝙓𝙏𝙄𝙉𝙂

Bölüm 1

Medya : boranın hediyesi💗
1500 kelime
Başlama tarihi: 18.08.2023
🌊🐚🌟💚💦🌿🌻

Şuan edebiyat dersindeydik ve zilin çalmasını bekliyorduk.

"Evet çocuklar çıkabilirsiniz."

Cansu hocanın cümlesiyle çantamı toplamaya başladım Hergün olduğu gibi bugünde çalışmaya gidecektim.

"Kızlar gelin kahve içmeye gidelim yani tabiki Starbucks'a hava çok sıcak."

"Bana uyar Hazal gidelim."

"Banada."

"Alya?"

"Benim işlerim var siz gidin."

"seninde Hergün işlerin oluyor Alya."

Derin bir nefes aldım.

"işlerim var çünkü Hazal."
çantamı koluma taktım ve restorana doğru ilerlemeye başladım.

İşlerimin olmasını bende istemezdim şuan eve gidip yatmak çok daha güzel geliyor gözüme. Ama malesef kendi ayaklarım üstünde durmam gerekiyor çünkü bana bakıcak bir annem ya da babam yok benim.

Ben yedi yaşındayken ailem trafik kazasında ölmüştü çok üzülmüştüm.

Bana hiç bir zaman ilgi yada sevgi göstermemişlerdi ama ben onları hep çok sevmiştim.

Onların gözüne girebilmek için yapmadığım şey kalmamıştı.Her sabah erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamaya çalışmıştım, babam işten geldiğinde vermek için ona hediyeler hazırlamıştım. Ama sonuç yine aynıydı hazırladığım kahvaltıyı yememişlerdi ve hediyeme bir kere bile bakmadan çöpe atmıştı babam.işte bu kadar umursamazlardı beni.

Anne yada baba ne demek onu bile bilmiyordum yedi yaşıma kadar. Dedem aldı beni sonra tek başına yaşıyordu, dedem büyütmüştü beni. bana hem anne hem baba olmuştu onun yeri bende çok ayrıydı. Onuda geçen sene kanserden kaybetmiştim ve kimsesiz kalmıştım tek bir arkadaşım vardı oda iş arkadaşım efeydi. Bir yıldır Hergün okul çıkışı çalışıyordum dedemden bana kalan küçük bir evde kalıyordum. Kendimi idare ediyordum para konusunda ama çok yoruluyordum.

10 dakikalık yürüyüşün ardından restorana gelmiştim kapıyı açtığım gibi karşımda efeyi gördüm.

"Hoşgeldin Alya."

"Hoşbuldum efe. "

Efe ile bu restoranda tanışmıştım bir yıldır iş arkadaşıydık, efe benim hem ilk hem tek arkadaşımdı.

"Neden erken geldin mesain yedide başlıyor?"

"sana yardım ederim diye düşündüm yoğun bu aralar."

"kelimelerine dikkat et."

Efeye yan bir bakış attım.çok ciddi bir şekilde söylemişti ve efeyi ciddi gördüğüm zamanlar çok kısıtlıydı dünyanın sonun geldiğinin habercisi olarak adlandırdım bu durumu.

"Yerim seni he."

diyerek cümlesini tamamladı ve burnuma parmağının ucuyla vurdu.
Bir ara instagramda popüler olan o sesi taklit etmişti.

"Bir an ciddi kalma rekorunu kırıyorsun sanmıştım efe."

"Demeee kaç saniye kız"

"iki"

"Şaka yapıyorsun alyaa! Ciddi olamazsın! 120 saniye benim için bir rekorr!"

Birlikte gülerken bir ananda masaları temizliyorduk.