❝ Ellerin soğuktu ama sen daha soğuktun sevgilim. ❞
✿❯────「✿」────❮✿13 Eylül 2032
Nasıl bir giriş yapacağımı inan bilmiyorum. Amacım buraya da yazmak değildi ama artık içimde tutamıyorum. İçimde biriken duygular artık patlama noktasına geldi. Beni anlayabilecek kimse de yok. Tek çarem kağıtlar. Bu koca dünyada derdimi dökebileceğim tek şey kağıtlar.
Bugün doğum günün sevgilim, eğer yanımda olsaydın beraber kutlardık. Onu da aldım elinden değil mi? Biliyorum.
Merak etme, ben doğum gününü çok güzel kutladım. Anı olsun diye çektiğimiz videoları izledim, tuttuğumuz günlükleri okudum, en sevdiğin pastadan yedim ve en önemlisi de senin yanına gittim. Senin yanına her gün gidiyorum tabii ama bugün daha farklı bir enerji vardı üstümde. Doğum günün olduğu için olabilir.
Bugün 38 yaşına girdin sevgilim. Ben hâlâ 37'de kaldım. Ama merak etme yakında benim de doğum günüm olacak. O gün gelince bu sefer hiç ayrılmamak üzere geleceğim yanına. O gün geldiğinde aramızda hiçbir şey olmayacak.
Tabii sen beni yanına kabul edebilir misin bilmiyorum. Beni affeder misin onu da bilmiyorum. Tek bildiğim şey, seni hâlâ çok seviyor olduğum.
Aslında daha önce gelecektim yanına, kaç defa denedim bilemezsin. Kai her seferinde engel oldu bana. Gerçekleştiremediğimiz hayallerimizi gerçekleştirmemi, seni ne olursa olsun yaşatmamı istedi her zaman. Arkadaşlarımızın içinden hâlâ seni çok seven bir tek o kaldı. Diğerleri nefret ediyor senden, ölümüne üzüldüler tabii ki ama çok koymadı onlara. Kızgınlar sana, yaptığın şeyden dolayı. Bir tek Kai sana hâlâ bağlılığını koruyor. Her seferinde ona kızmayın, hiçbir şeyi bilmiyorsunuz deyip duruyor Beomgyu ve Taehyun'a. Bana bile söylemiyor neyden bahsettiğini, zamanı geldiğinde öğrenirsin diyor hep. Ne öğrenmem gerek bilmiyorum ama bilmeni istiyorum sevgilim, ben senden nefret etmiyorum ve kızgın da değilim. Seni hâlâ her şeye rağmen seviyorum. Affetmesi gereken birisi varsa ben değilim, sensin. Affetmesi gereken sensin Yeonjun, ben affedilmeyi hak etmesem de.
İlk tanıştığımız günü hatırlıyor musun?
Hastane kantininde karşılaşmıştık. Arkadaşın için geldiğini söylemiştin, ben de elimi kırdığım için gitmiştim o hastaneye. Seni daha ilk gördüğüm an etkilendim senden. İçimde hissettim biliyor musun? Sanki beni sana bağlayan bir şey varmış gibiydi. O kadar bağlandım ki o kısacık sohbette koca hastanede seni aradım.
O zamanlar 17 yaşımda liseli bir ergendim, sen de öyleydin. Belalı bir tiptim, herkesle uğraşıyordum. Bu nedenle sürekli bir yerlerimi kırıyordum. Sanırım ilk defa işe yaramıştı kolumu kırmam. Bu sayede seninle tanışmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BMEL | Yeonbin
FanficNe olursa olsun her zaman, sonuna kadar değil sonsuza kadar seni seveceğim. Ölüm bile engel olamayacak sana olan aşkıma. Bedenlerimiz ölecek ama ruhlarımız yarım kalan aşklarına devam edecek. ≽Yeonbin ≽Angst ≽Threeshot ≽Biraz ağır bir konusu var, h...