Sevgili Günlüğüm Hakkı | Texting

Bölüm 2: Şartlı Yardımsever Bir Yabancı

"Yarın size aldırdığım test kitaplarınızı mutlaka yanınızda getirin çocuklar. Soru çözüm saati yapacağız ilk ders. Sonraki ders sözlü yapma durumum var, ona göre çalışın bugün." Enver hoca cümlesini tamamladıktan sonra görüşürüz dercesine kafa sallayıp elinde sınıf defteri ile dışarı çıkarken bende sessizce kitaplarımı çantama yerleştiriyordum. İlke ise montonu giyerken bir yandan papağan gibi başımda sayıklıyordu.

"Ee hadi anlatsana kanka. Çatladım iki saattir burda. Hadisene. Ya kızım hadi-"

Kalem kutumu çantama koyacağım esnada ağzına artık susması için bir anda kalem kutumla vurdum. Acıyla ağzını tutarken bana kötü kötü bakmaya başladı. Sakince "Anlatacaktım zaten otobüs durağına yürürken. Ne darladın İlke ya. Zaten çok önemli bir şey değil." dedim. YALAN. Ama kısmen doğru bir yalan. Çok önemli bir şey değildi. Çok ama çok önemli bir şeydi, en azından benim için yani.

Çantamı kapatıp ayaklandım. "Hayır anlamıyorum kırk defa sordum Fatma Teyze'ye. 7 aylıkta değilmişsin ne bu şiddet bu celal." Hala bana kötü kötü bakarken saçını savurup sınıfın kapısına doğru ilerledi. Hızlıca montomu üzerime geçirdim ve çantamı taktım. Arkasından koşar adımlarla ilerlerken bir yandan da durması için sesleniyordum.

"Lan dursana. Şaka yaptım gel ağlama. Bak hem daha Ozan enişteni anlatcam sana. Ya bir durur musun lütfen ?" Ona yaklaştığım esnada tam koluna durması için uzanacakken bir anda sırtımdan var gücümle üstüne doğru abandım. Orantısız güç ve beklenmedik bu darbe sebebiyle İlke yüzüstü yere kapaklanırken bende üstüne doğru düştüm. İkimizde şok olmuş bir şekilde bakarken Gülce hemen yanımıza gelip kalkmamıza yardım etti. İlke kalkar kalkmaz üstündeki tozu temizlerken ben beni sırtımı hayvan gibi iten ayıyı arıyordum sinirli gözlerle. İlke' nin biraz ilerisinde koşarak giden çocuğu görünce Gülce'ye döndüm. Daha ağzımı açmadan "Sakın küfür etme. Yüzünü görmedim yemin ederim. Çarptığı gibi koşmaya devam etti. Belli ki çocuğun acelesi var boşver." demesiyle tüm küfürlerimi ağzıma tıktı.

"Yok aşkım, ne küfürü. Ben ve küfür çok ayrı bir ikili biliyorsun. Sadece iade edecektim hareketinin aynısını ona."

"Kes sesini. Olan bana oldu ben pis yere düştüm. Sen ise üzerime. Hayır incecik bir şeysin. Nasıl böyle etki bıraktın anlayamadım." Şirince ona gülümseyerek gönlünü almak için kolumu omzuna atıp sarıldım. "Boşver canım arkadaşım. Hadi otobüsümüze gidelim. Asya'ya artık ses atarım eve gidince."

Otobüs durağına yürürken Gülce ile İlke'ye öğle molasının son dakikalarında Ozan ile yaşadığım "ufak" olayı anlattım. Tabi yine bana ümitlenmemem ve bence artık bu meseleyi bir şekilde halletmem konusunda bol bol nasihat verdiler. Otobüse bindiğimizde Gülce hala bana artık gidip Ozan'- açılmam konusunda baskı yapıyordu. Sadece haklısın, haklısınız, evet kanka gibi sözlerle onların her söylediklerini onaylıyordum. Önce İlke ardından Gülce otobüsten indikten sonra daha yolum olduğu için telefonumu montumun cebinden çıkardım. İnternetimi açtığımda Listener uygulamasından 4 bildirim düştü ekrana. Aptal anonim. Merakla ne yazdığına bakmak için uygulamaya girdim.

onlyfenerulan: Benim o instagram kekolarından olduğuma eminsin yani ha ?
onlyfenerulan: Önyargılı davrandığımı düşünüp bana hadsiz diyen kızın aynı şeyi yapması baya ironik ama neyse.
onlyfenerulan: Her insan kendi seçimlerinin sonucunu yaşamayı göze alır. Bu durum senin platonik olduğun çocuğa açılmanda da geçerli.
onlyfenerulan: Ama sen seçimlerinin sonucunu göze alamayacak biriysen onu bilemem.

Sinirle üçüncü attığı mesajı alıntılayarak yine klavye delikanlılığımı konuşturmaya başladım.

kimseyenoeyw: Ben bunu bir seçim olarak düşünmüyorum bile. Seçim iki şey arasında kalırsan olur. Ben o çocuğa açılmayı hiçbir zaman düşünmedim. Zaten açılacağım. Ama nerede,ne zaman,nasıl yaparım bunu bilmiyorum.
kimseyenoeyw: Dediğim gibi sadece açılma fırsatım yok.