''Teşekkür öpücüğümü , yanağından öpebilirdin öyle değilmi hı hem ne öpücüğüymüş opme sana öp diyen mi var hı soylesene'' her zamanki gibi bağırıyordu. Bu evde yaşayan insan yokmuydu bir allahın kulu cıkıpta demiyor Aras ne yapıyorsun bırak kızı diye. ''Senin buna karışma hakkın yok anladınmı. Hem ben sana ne yaptım söyler misin bana bu kadar kötü davranıyorsun ben senin için neyim hı bir hiçmi buraya gelmeyi ben mi istedim anlııyorum bana yardım etmek istemiştin tesekkür ederim ama bırakta gidiyim söz veriyorum kimseye bişey anlatmam, babamın yanınada gitmem gerçi hıcbirsey bilmiyorum ve babamın yanına da gidemem zaten . gercekten bak birdaha buraya da uğramam senide Ayazı da rahatsız etmem ama beni bırak. korkuyorum ve canım acıyor anladınmı ben bir kızım senin işkence cektirdiğin erkeklerden degil anladın mı. eger bütün bu yaptıkların babanın babamla arasında olanlardansa ben aralarında ne gectığınıde bilmiyorum anladın mı Aras. sen benim ilk gördüğüm Aras degilsin benim ilk gördüğüm Aras bana iyi davranan benimle şakalaşan Arastı anladınmı. şimdi beni bırak nolursun. daha fazla canımı acıtma.'' Hem aglıyor hemde konuşmaya calışıyordum boynumu bırakmıştı yere doğru inerek ayaklarımı kendime doğru çektim ve daha fazla ağlamaya baslamıştım. benimle aynı seviyeye gelerek konuşmaya başladı bu sefer bağırmıyordu hayret etmiştim bu yüzden yüzüne baktım gözleri kızarmıştı sanki bir sy diycekmiş ama diyemiyormuş gibi bana bakıyordu. Sonunda ağzından bir kelime çıkmıştı belkide bir iki cümle '' Özür dilerim ben böyle olsun istemezdim beni buna zorladılar iris. bilmediğin çok şey var.'' '' anlat o zaman ne duruyorsun anlatsana.'' bu sefer sesim biraz daha yüksek çıkmıştı. '' sana anlatamayacağım cok şey de var sadece bekle ama bu süre içinde hareketlerine dikkat edersen canın daha az yanar tamam mı. ayrıca beni böyle tanımanı da istemiyorum anladın mı. sadece bekle ve hareketlerine dikkat et.'' ''yine canımı acıtacaksın öylemi '' nefes almakta güçlük çekiyordum hastalığım gittikçe artıyordu. nefes alamaz hale gelmiştim öksürüp duruyordum kıpkırmızı olmuştum. gözlerim dolmuştu, hemen bana su verdi içmeme rağmen yinede geçmiyordu ilacımı babamdan kaçarken almayı unutmuştum. Genelde kapalı alanda ve cok aglayınca oluyordu.sakin olmaya çabaladım bir kaç saniye ama ne kadar çalışsam bile olmuyordu. '' ne oldu neyin var'' dıye sormuştu birde soruyormuydu. sadece '' nefes'' diyebilmiştim. sesim çıkmıyordu. '' ilacım-ılacım-y-yo-ok'' Aras ne yapması gerektiğini şaşırmıştı sadece su veriyordu. ilk yardımdan anlamıyormuydu bu. tabi anlamaz o insanların canını acıtır keser öldürür ilk yardımı ne yapsın insanları kurtaracakmıydı bide. '' bana bak iris kendine gel nefes almaya çalış sakinleş'' diyordu sanki ben ne yapmaya çalışıyordum. gözlerim kararıyordu galiba ölüyorum diye geçirmiştim içimden. ama şimdi ölemezdim ablamı son kez görmeden sevdiğim kişilere sevdiğimğ söyleyemeden aşık olduğum insana seni seviyorum diyemeden ölemezdim anlıyormusun ölemezdim şimdi olmazdi Aras sana seni seviyorum diyemeden önce ölemezdim. beni bırakarak camı açmaya çalışıyordu onu zor zar görüyordum. temiz hava biraz daha iyi gelmişti gözüm kararmıyordu ama hala cok zor nefes alabiliyordum. telefonunu eline aldı ve birseylere akıyordu ben burda olurken o ne yapıyordu bir şeyler okuduktan sonra telefonu yatağın uzerine fırlattı ve yanıma geldi ilk önce tereddüt etsede dudaklarıma yaklaştı ve suni teneffüs yapmaya başladı. vücüdümda oluşan sıcaklık iyi glmişti. arada hayat öpücüğmüş gibi öpüyor daha sonra üflemeye devam ediyordu. ciğerlerim yanıyordu cunku su an karbondioksit alıp karbondioksit vermeye çalışıyordum. öksürmeye başladım geri cekildi. nefes alışverişlerim şimdi düzelmişti. hemen bana su vermiti bardağı tutarken yüzüne baktım ve bardağı aldım. bir iki yudum içtikten sonra bardağı yanıma koydum. ona sarıldım. '' teşekkür ederim. '' dedim sesim cok kısık çıkıyordu. beni kucağına alarak yatağa yatırdı. ''önemli degil'' diyerek fısıldadı. yanıma uzandı '' neden böyle oldu. neden bana bunu yaptın. neden beni bu kadar korkuttun.'' diye soruyordu. suni teneffüs aklına önceden gelseydi bu kadar olmazdı. ona n kadar kızssamda onu seviyordum. canımı ne kadar yaksada onu seviyordum o benim hayatımı kurtarıyordu v bana öyle bakıyordu ki sanki seni seviyorum diyormuş gibi...
