Luna: nasıl
Astrid: Annem böyle konuşmaz biliyosun kardeşimin ölümünden sonra hep beni suçladılar benden nefret ediyolar
- cevap versene
Astrid: yukarı kattayım annecim
-tamam
Luna: niye öyle dedin
Astrid: o ne bilmiyorum ama Bodrum'da olduğumuzu biliyoz ve buraya girmek için elinden geleni yapıcak ondan yukarı kattayız dedim
Luna: Anladım ama yukarı katta olmadığımızı öğrenirse
Astrid: Öğrenmez o yukarı katı arıyama kadar
(Ayak sesi..)
Astrid: kesin yukarı kata çıkıyor
Luna: Bencede
(luna’ın telefon çalar)
(Arayan astrid’in babasıdır)
Luna: Senin baban niye arıyor beni anlamadım
Astrid: Bende
(Luna telefonu açar)
Luna: Alo?
- selam tatlım
Luna: Tatlım derken?
-ağzımdan kaçtı kusura bakma
Luna: tamam ne istiyorsun
- nerdesin
Luna: Evdeyim
- luna evde nerdesin tatlım
Astrid: Şuan çok sinir oldum sana tatlım diyor
(Güler hahah)
Luna: sus astrid bende çok sinir oldum zaten senin baban bana neden tatlım diyor
Astrid: heralde senden hoşlanıyor
Luna: saçma saçma konuşma astrid
Astrid: tamam sustum
- duyuyormusun beni
Luna: duyuyorum lanet olası ucube
- Neden öyle diyosun tatlım ölmek istermisin
Luna: o neydi şimdi
(Kapı sesi tak.. tak...)
- kapıyı aç tatlım biraz eğlenelim
Luna: yürü git lan işine
Astrid: kapıyı çalan kim
( Luna telefonu kapatır)
Luna: bu baban değildi değilmi?
Astrid: bilmiyorum gerçekse senden çok hoşlanıyor gerçek değilse o şey cidden bizi öldürcek
Luna: napıcaz
Luna: telefonunu açar ve polisi arar
- alo
Luna: a-alo polismi?
- evet buyrun sorun nedir?
Luna: evimde biri var ve bizi öldürcek
- evin neresindesiniz?
Luna: bodurmunda
-kapıyı açın...
Astrid: ha siktir telefona bağlanmış kimi ararsak o konuşuyo
Luna: napıcaz
Astrid:mesaj yazarız bizde
Luna: bencede
Astrid: ilk babama ve anneme yazıyım sonrada erkek arkadaşıma
Luna: bende öyle yapıyım
Astrid: yazdım hepsine
Luna: bende
Astrid: inşallah duyarlar ya
Luna: inşallah ben çok korkuyorum
Astrid: napıcaz şimdi
Luna: bilmiyorum
Astrid: hadi ama böyle oturarak hiç bişey yapamayız
Luna: yapıcaz peki burda böyle oturmaktan başka
Astrid: bilmiyorum ama burdan çıkmamız lazım
Luna: aklından ne geçiyor astrid
Astrid: luna hadi çantaları aladım ve çıkalım elimizde bıçak falanda var o tek kişiyse belki yeneriz
Luna: b-bilmiyorum bu çok tehlikeli olcak
Astrid: böyle oturarak hiç bişey değişmicek anlasana
Luna: değişmicek ama belki çıkarsak ölücez burda oturuyoruz ve ölmüyoruz iyi tarafından bakarsak
Astrid: Ne kadar iyi tarafı varmış hadi luna gitmemiz lazım burdan daha 18 yaşındayım gençliğimin baharında böyle bi yerde hapiz geçiremem nereye kadar burda duracaz?
Luna: tamam astrid haklısın gitmemiz lazım
Astrid: bodrumu biraz inceleyelim kapı kitli zaten
Luna: bodrumdayız zaten astrid daha neresi vae bodrumun
Astrid: belki gizli bi yer vardı bu şey nerden girmiş olabilir eve heryer kitliydi bi bodrumun kapısı açıktı
Luna: hmm hadi bakalım
Astrid: ses çıkarmamamız lazım
Luna: tamam
Astrid: hazırmızın luna
Luna:hazırım astrid
(Sarılırlar)
Luna: çantalar yanımızda dursun nolur nolmaz
Astrid: tamam
Luna:çantanın içinde telsiz var konuşabilir eğer ayrı kalırsak
Astrid: tamamdır hadi gidelim
Luna: beraber gidelim bence
Astrid: bencede hem ayrılmamış oluruz
Luna: hadi başlayalım
Astrid: ilk sağ taraftan gidelim duvarlara iyi bak ve ittir eğer kapı varsa açılır
Luna: tamam
(Duvarlara bakarlar ama bişey bulamazlar)
Luna: bişey gözükmüyo sol tarafa bakalım
Astrid: tamam
(Sol tarafa bakarlar)
Astrid: luna bişey var burda
Luna: ne var
Astrid: değişik bişey
Luna: ne işte söylesene
(Luna astrid’in yanına gelir)
Luna: aman Allahım oda ne öyle

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lost City
ParanormalBi gün evde otururken evden sesler gelir ve astrid kendini bodruma gitler evde birinin olduğunu anlar ve arkadaşı arar. Arkadaşıyla evi incelerken bi kapı bulurlar...