Alex: çabuk tut elimi lunaa
Luna: başaramıcam
Astrid: elini versene luna ne bekliyonn
Luna: başaramıcam
Alex: tut elimi luna
Luna: bensiz devam edin
( yaratık çok yakında)
Astrid: lunaaa!
Luna: E-eğer ölmezsem gelicem yanınıza
Astrid: seni almadan gitmicez
( alex lunayı çekmeye çalışır)
Alex: biraz yardımcı ol luna
Luna: başaramıcam dedim size
Astrid: hayırr
( yaratık luna’yı görür ve gülümser)
Luna: hayır
Astrid: koşş luna
Alex: tutsaydı elimi bunlar olmucaktı
Luna: dediğimi unutmayın eğer ölmezsem gelicem yanınıza telefon bende video çekicem görüşürüz...
Astrid: hayır luna
(Astrid ağlamaya başlar)
(Alex Astrid’e sarılır)Alex: sakin ol astrid
Astrid: nasıl sakin oluyum görmüyomusun luna yı yakaladı
(Luna’nın çığlık sesi)
Astrid: hayırr
Alex: çok geç artık
Astrid: luna’nın yanına gidicem
Alex: saçmalama Astrid
Astrid: luna benim bebeklik arkadaşım onu bırakamam
Alex: bak eğer burdan çıkarsak polislerle beraber geliriz kurtarırız lunayı
Astrid: düşünmem lazım
Alex: astrid sakin ol zamanımız yok sen bana düşünmem lazım diyorsun
(Alex astrid’in elini tutar)
Astrid: napıyorsun?
Alex: öylesine tuttum elini yanlış anlama
Astrid: tamam hadi gidelim
(Astrid’de alex’in elini sıkıca tutar ve giderler)
Alex: ne taraftan gidicez
Astrid: sağ taraftan
Alex: tamam hadi koş gidelim
(1 saat sonra)
Astrid: çok yoruldum alex biraz duralım
Alex: tamam oturalım buraya
(Bi taşın üstüne otururlar)
Astrid: alex burdan çıkamazsak napıcaz
Alex: öyle düşünme Astrid çıkıcaz burda
Astrid: eminmisin
Alex: evet eminim bana güvenmiyormusun
Astrid: luna’yı orda bıraktık hayla içimde suçluluk duygusu var
Alex: neden sanki sen zorladın gel diye ona
Astrid: ilk eve bu yaratık geldiğinde luna’yı aradım yardım et diye oda geldi yani benim yüzümden
Alex: öyle düşünme senin suçun değil
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lost City
ParanormalBi gün evde otururken evden sesler gelir ve astrid kendini bodruma gitler evde birinin olduğunu anlar ve arkadaşı arar. Arkadaşıyla evi incelerken bi kapı bulurlar...