Vagos'un Kraliçesi

1

Her gece oluğu gibi bu gece de uyanıktım. Uyuyamayacağımı anlayınca yataktan kalktım.

Yavaşça buzdolabına ilerledim ve içinden çikolata aldım. Donmuş çikolatayı kırarak yemeye başladığım sırada kulağıma dolan motor sesi ile yüzümü buruşturdum.

Ses biraz rahatsız etmişti. Normalde motorları seven biriyim hatta bazen okul çıkışı karşılaştığım bir iki tanesi ile sohbet bile ediyorum.

Ama saat gecenin birinde bu yaptıkları hiç hoş değil. Belli ki birden çok kişiler çünkü sesler artmaya başladı.

Normalde başımı belaya sokmayı hiç sevmem ama zaten uyumak benim için fazlası ile zorken bir de ses çıkarlarına müsaade edemezdim.

Çikolatamı tezgahın üstüne bıraktım ve üstüme aldığım hırkayı pijamalarımın üstüne giyerek evden çıktım.

Aslında bu kadar sinirli olmamın bir başka sebebi daha vardı. Çünkü kimilerin geldiğini biliyordum. Mahalledeki çoğu kızı rahatsız ettiklerini de duyduğum bu kişiler Vagos ve çetesiydi.

Apartmanın kapısını açtım ve hızla dışarı doğru yürümeye başladım.

Sokağın ilerisinde yaklaşık altı tane motor ve adam görünüyordu. Hızlı adımlarla yanlarına ilerlemeye başladım.

"Hey bakar mısınız?"

Hepsinin kafası bir anda bana döndü en öndeki sarı saçlı Vagos olduğunu düşündüğüm çocukla göz göze geldik.

(Motor çetesini okuyanlar Vagos'un sarı saçlı olmadığını bunların da Vagos ve çetesi olmadığını az çok tahmin etmiştir. 😉)

"Nasıl yardımcı olabiliriz güzellik?"

Ağzını yayarak konuşması ile gözlerimi devirip sinirle ona döndüm.

"İnsanlar burada uyumaya çalışıyor. Siz ise herkesi rahatsız etmekten başka bir şey yapmıyorsunuz!"

Yanındaki siyah saçlı çocuk gülünce ona döndüm.

"Kusura bakma güzelim ama bunun  hesabını sormak sana mı düştü? Hele ki bu narin bedeninle?"

Bana doğru yürümeye başladığında gözlerimi büyüttüm bana burada saldırmazdı herhalde değil mi?

Bir kaç adım geriye attım.

"Sizden korkmuyorum! Polisi arayabileceğimin farkındasınız değil mi?"

Bunun üstüne hepsi gülmeye başlayınca sarışın çocuk konuşmaya başladı.

"Nasıl?"

Ne demek nasıl? İşte o an kesinlikle batırdığımı anladım. Çünkü telefonumu almamıştım.

"Vagos ve çetesi düşündüğümden daha betermiş!"

Herkes durdu. Siyah saçlı Vagos olduğunu düşündüğüm çocuk konuşmaya başladı.

"Ne dedin sen?"

Ne demiştim ki? Yoksa yanlışlıkla bir şeyi içimden değil de dışımdan mı söylemiştim.

"Ben Vagos değilim. Vagos gibi ezikler burada dolaşmak!"

Sanırım onu Vagos sanmam onu sinirlendirmişti. En arkalarından bir çocuk konuşmaya başladı.

"Sinirinin sebebi asla Vagos kadar prestijli olamayacağını bilmek."

Bunu üzerine Vagos sanmış olduğum ama olmadığını yeni öğrendiğim adam yüzüme bir yumruk geçirdi ve ben de acı ile yere düştüm. Ardından yüksek sesle bir çığlık attım.

~~~

Herkes bilir ki Vagos çakma kızıl saçlı minnoş biri!! Onunla tanışmak isteyenler yeni bölümü bekleyebilir beya gidip diğer kitabımı okuyup onunla tanışabilir.

Vagos yeri geldiğinde acayip korumacı ve güçlü geri kalan zamanlarda yavru bir kedi gibidir!!

Neyse bu bölüm bu kadardı umarım hoşunuza gitmiştir.

Hepinizi çok seviyorum.

Byss!