ჯონქუქისთვის არ მითქვია სიმაღლის რომ,მეშინია მაგრამ ვეცდები არ შევიმჩნიო
მე:ისაა მალე ჩავა...ლთ?
ჯკ;რაიყო რანაირად ლაპარაკობ? ხომ არ გეშინია თუ კი ჩავიდეთ მართლა
მე:არაა არა იყოს არ მეშინია
ჯკ:კარგი მაგრამ ჩემი ბრალი არ იქნება...
თავი დავუქნიე და კაბინადან გადავიხედე რომელიც,სულ მინით იყო და ერთ ადგილზე გაქვავებული ვიჯექი თან,ვფიქრობდი როდის ჩავიდოდა დაბლა ეს ატრაქციონი.
მაგრამ მე ხომ ბედი არ მაქვს,და ყველაფერში უნდა ჩავფლავდე...
უეცრად ზევით გაჩერდა კაბინა და აღარ მოძრაობდა,მეკი პანიკები დამეწყო და მეგონა ვეღარ ჩამოვიდოდით
ჯკ:კარგი დამშვიდდი არაფერია ჩავა მალე ნუგეშინია...
მე:ხო...ო კაი
ჯონქუქი ჩემთან მოიწია,წელზე ხელი მომხვია და თავისთან მიმწია მეკი ცოტა შიში გამიქრა და თავი უსაფრთხოდ ვიგრძენი. ის რომ მეხება მაჟრიალებს ხოლმე
ჯკ:აი ასე...კიდევ გეშინია?
მე:ჰმ...ვიტყოდი რომ,ცოტა გამიქრა შიში
მისკენ გადავიხარე და ჩემი სახე,მისასთან ახლოს იყო. თვალებში ვუყურებდი და ხან თვალს მის წითელ ტუჩებზე გავაპარებდი ხოლმე
ჯკ:მოდი პირდაპირ გადავიდეთ საქმეზე
მე:რას გული...
არ დამაცადა ისე მეცა ტუჩებში,მეც ავყევი და ხელები კისერზე შემოვხვიე და ვნებიანად ვკოცნიდით.
ატრაქციონი ისე დაიძრა და დაბლა ისე ჩამოვიდა ვერც გავიგეთ ამიტომ,ცოტა ბრახუნი რომ იყო მერე გავწყვიტეთ კოცნა
მე;ეს...ეს შეცდომა იყო
ჯკ:ა ჰო თავი ვეღარ შევიკავე
ხელი გავუშვი და ატრაქციონიდან ჩამოვხტი. ჯონქუქიც უკან გამომყვა და ორივე მანქანაში ჩავჯექით.
ჯკ:ისე მომეწონა
მე:ჰო ტკბილი ტუჩები გაქვს...არა ბოდიში
*ვაიმე სანა რეებს ლაპარაკობ...ჩემ თავს ვუთხარი ჩუმად*
ჯკ:არაფერსაც არ ლაპარაკობ...მინდა რომ კიდევ გავიმეოროთ
მე:ჯონქუქ ზედმეტია გთხოვ
ჯკ:ახ კარგი მესმის დაფიქრდი ამაზე
მე:ხო აუცილებლად
